‘Alsof we door de bliksem getroffen zijn, zo staan we daar. Hoe lang zal het geleden zijn dat hij me An noemde? Lees verder
‘Zijn mobieltje is al een paar keer overgegaan en ik hoor het ene na het andere appje binnenkomen. Moet hij niet kijken waar er brand is, vraag ik mijn ex-zwager…’ Lees verder
‘Ik zeg dat ik blij ben dat hij even niet bang is voor de dood nu hij hier in mijn keuken helemaal onverwacht op de thee is beland, die lieve zwager van mij… Lees verder
‘Nog hooguit drie maanden te gaan voordat de kanker hem mee gaat nemen, mijn ex-zwager die nog heel veel productieve jaren te gaan zou moeten hebben en op wie ik altijd zo dol was – of eigenlijk ben… Lees verder
‘‘Zout op!’ blaf ik tegen het telefoonschermpje dat me vertelt dat mijn ex belt – en ik laat ‘m bellen totdat ie vanzelf op de voicemail overgaat… Lees verder
‘Mijn hart maak een sprongetje als er wordt aangebeld. Zou hij toch? Hij is inderdaad omgekeerd, teruggekomen, heeft aangebeld en komt nu de trap op, naar boven, naar mij. ‘Sorry,’ zegt hij weer… Lees verder
‘Ik heb met mezelf afgesproken om te doen alsof het nooit gebeurd is, dat uitstapje naar wat toch al uit zijn tijd is gelopen met mijn ex…
Lees verder
‘‘Kun je vreemdgaan met je ex?’ Vriendin M. kijkt me aan. Heel traag, trager dan ik ooit bij haar heb gezien, sijpelt mijn vraag door… Lees verder
‘Het was inderdaad een typisch gevalletje van regeren is vooruitzien, dat gedoe met zijn ex en dat zijn kinderen het gore lef hebben om mij voor een chick te verslijten, vond het vriendinnentribunaal op ons ouderwets avondje eten, kletsen, drinken, nog meer kletsen en nog meer drinken… Lees verder
‘Voor het eerst sinds veel te lang is het vandaag weer eens als vanouds vriendinnenstapavond, wat wil zeggen eten, praten, drinken, nog meer praten, nog meer drinken en dan zien we wel wat de avond nog brengt… Lees verder
‘Ja, hij heeft aan me gedacht, me gemist, hij vindt me leuk en wat hem betreft hebben we wat en dat mag nog wel een onsje meer worden ook… Lees verder
‘Vriendin M. heeft zich laten optrommelen om de perikelen met mijn lief te evalueren, want als het erom spant kun je steevast op haar rekenen… Lees verder
‘‘Mijn dochter wil je zien.’ We zijn een soort van naar de bioscoop geweest, mijn lief en ik. Samen hand en hand in het donker maar nog voordat de film goed en wel begonnen was al helemaal niet meer in voor het verhaal en na een zacht ‘zullen we ‘m gewoon peren?’ Lees verder
‘We zitten nog steeds aan de keukentafel, mijn grote kleine dochter en ik. De mooiste gesprekken ontstaan spontaan uit het niets, weet ik inmiddels uit ervaring… Lees verder
‘‘En Jij?’ Er is zoveel te vertellen dat het telkens nachtwerk wordt. Vandaag waren onze scheidingen aan bod… Lees verder
‘Dus je bent echt niet verliefd? Of niet echt?’ vraagt vriendin M. ‘Alleen maar gelukkig…’ Lees verder
‘We zitten aan een tafeltje bij het raam en weten alle drie niet goed wat te zeggen. Ik niet omdat ik me beschaamd voel dat ik getuige was van deze intrieste crematie zonder toespraken en zonder tranen… Lees verder
‘Ze vraagt of ik met haar mee wil gaan naar zijn crematie. Ze vindt dat ze er niet weg kan blijven – al is dat maar voor zijn moeder en zijn dochter – maar wil daar niet alleen staan… Lees verder
‘Doodgemoedereerd zit hij op het bankje van de buren verderop. Alsof er niets is voorgevallen daar in die kroeg en hij zich helemaal nergens voor hoeft te schamen… Lees verder
‘De kastelein was met de kok meegelopen tot op de stoep. Een soort uitgeleide uit voorzorg. Met een ‘van het huis, voor de schrik’ had hij twee verse wijntjes voor ons neergezet en gezegd dat hij het wel hoorde als we ‘m nodig hadden… Lees verder
‘Alsof we door de bliksem getroffen zijn, zo staan we daar. Hoe lang zal het geleden zijn dat hij me An noemde? Lees verder
‘Ik zeg dat ik blij ben dat hij even niet bang is voor de dood nu hij hier in mijn keuken helemaal onverwacht op de thee is beland, die lieve zwager van mij… Lees verder
‘‘Zout op!’ blaf ik tegen het telefoonschermpje dat me vertelt dat mijn ex belt – en ik laat ‘m bellen totdat ie vanzelf op de voicemail overgaat… Lees verder
‘Ik heb met mezelf afgesproken om te doen alsof het nooit gebeurd is, dat uitstapje naar wat toch al uit zijn tijd is gelopen met mijn ex…
Lees verder
‘Het was inderdaad een typisch gevalletje van regeren is vooruitzien, dat gedoe met zijn ex en dat zijn kinderen het gore lef hebben om mij voor een chick te verslijten, vond het vriendinnentribunaal op ons ouderwets avondje eten, kletsen, drinken, nog meer kletsen en nog meer drinken… Lees verder
‘Ja, hij heeft aan me gedacht, me gemist, hij vindt me leuk en wat hem betreft hebben we wat en dat mag nog wel een onsje meer worden ook… Lees verder
‘‘Mijn dochter wil je zien.’ We zijn een soort van naar de bioscoop geweest, mijn lief en ik. Samen hand en hand in het donker maar nog voordat de film goed en wel begonnen was al helemaal niet meer in voor het verhaal en na een zacht ‘zullen we ‘m gewoon peren?’ Lees verder
‘‘En Jij?’ Er is zoveel te vertellen dat het telkens nachtwerk wordt. Vandaag waren onze scheidingen aan bod… Lees verder
‘We zitten aan een tafeltje bij het raam en weten alle drie niet goed wat te zeggen. Ik niet omdat ik me beschaamd voel dat ik getuige was van deze intrieste crematie zonder toespraken en zonder tranen… Lees verder
‘Doodgemoedereerd zit hij op het bankje van de buren verderop. Alsof er niets is voorgevallen daar in die kroeg en hij zich helemaal nergens voor hoeft te schamen… Lees verder
‘Zijn mobieltje is al een paar keer overgegaan en ik hoor het ene na het andere appje binnenkomen. Moet hij niet kijken waar er brand is, vraag ik mijn ex-zwager…’ Lees verder
‘Nog hooguit drie maanden te gaan voordat de kanker hem mee gaat nemen, mijn ex-zwager die nog heel veel productieve jaren te gaan zou moeten hebben en op wie ik altijd zo dol was – of eigenlijk ben… Lees verder
‘Mijn hart maak een sprongetje als er wordt aangebeld. Zou hij toch? Hij is inderdaad omgekeerd, teruggekomen, heeft aangebeld en komt nu de trap op, naar boven, naar mij. ‘Sorry,’ zegt hij weer… Lees verder
‘‘Kun je vreemdgaan met je ex?’ Vriendin M. kijkt me aan. Heel traag, trager dan ik ooit bij haar heb gezien, sijpelt mijn vraag door… Lees verder
‘Voor het eerst sinds veel te lang is het vandaag weer eens als vanouds vriendinnenstapavond, wat wil zeggen eten, praten, drinken, nog meer praten, nog meer drinken en dan zien we wel wat de avond nog brengt… Lees verder
‘Vriendin M. heeft zich laten optrommelen om de perikelen met mijn lief te evalueren, want als het erom spant kun je steevast op haar rekenen… Lees verder
‘We zitten nog steeds aan de keukentafel, mijn grote kleine dochter en ik. De mooiste gesprekken ontstaan spontaan uit het niets, weet ik inmiddels uit ervaring… Lees verder
‘Dus je bent echt niet verliefd? Of niet echt?’ vraagt vriendin M. ‘Alleen maar gelukkig…’ Lees verder
‘Ze vraagt of ik met haar mee wil gaan naar zijn crematie. Ze vindt dat ze er niet weg kan blijven – al is dat maar voor zijn moeder en zijn dochter – maar wil daar niet alleen staan… Lees verder
‘De kastelein was met de kok meegelopen tot op de stoep. Een soort uitgeleide uit voorzorg. Met een ‘van het huis, voor de schrik’ had hij twee verse wijntjes voor ons neergezet en gezegd dat hij het wel hoorde als we ‘m nodig hadden… Lees verder
Meer lezen