Stomme visite
Vermoeiend hè, al die nieuwe kennissen? Corrie, Dudley, Eunice, Franklin en als het een beetje tegenzit komt Gladys ook nog langs. Eunice was de ergste stoorzender van de vier.
Ik heb weleens leukere koffievisite gehad. Telefoontje van de buurvrouw: ‘Jullie dak is beschadigd en niet zo’n klein beetje ook!’ Ze stuurt een foto, vanuit hun zolder gemaakt. Dat is wel schrikken ja. Hoe kan dat nou? Die dakdekkers hebben het dak vier maanden geleden gerenoveerd en nou ligt alles los.
We bellen ze. Schade? Door de storm? Dat is nou jammer, stormschade valt niet onder de garantie. We moeten bij onze verzekering zijn. Willen ze dan tenminste langskomen om de boel vast te zetten? Onze zolder is net gerenoveerd en een lekkage is het laatste waarop we zitten te wachten. Nee, helaas pindakaas, daar zijn ze niet van. We sturen er een e-mail achteraan. Met die foto. Nee hoor, is het antwoord, meneer en mevrouw, u moet hiervoor echt niet bij ons zijn. Dit komt door de oude onderlaag, die al loslag. Hallo zeg! Dat wisten ze dus. En dan toch eroverheen plakken? Stelletje prutsers.
Heel Nederland hangt natuurlijk aan de lijn met verzekeraars, dakdekkers en de brandweer. We brengen de maandagochtend door met bellen, in de wacht hangen met stomme muziek en met brieven componeren. Eigen Huis, de rechtsbijstand, een nieuwe dakdekker, etc. De verzekeringsman kruipt meteen in de loopgraven. Als het geen stormschade is, tsja, dan ligt het aan het werk van de dakdekkers en dan moeten we bij die gasten zijn. Bewijzen graag, van die stormschade. Foto’s. Filmpjes. Ik ga naar de buurvrouw, om vanaf haar zolderbalkon foto’s te maken. We vullen een schadeformulier in. Nu is de zaak ‘in behandeling’. De nieuwe dakdekker zegt, als hij de foto’s heeft gezien, dat wij gewoon opgelicht zijn.
Lang verhaal kort: nadat wij de dakdekkers van het prutswerk hebben geschreven dat we ze aansprakelijk stellen voor de schade en de gevolgen ervan, als er niet wordt gerepareerd, zeggen ze dat ze toch komen. Over vier dagen. De nieuwe dakdekker komt hopelijk eerder. Het zal me worst wezen, wie het eerst komt haal ik met gejuich, soep en saucijzenbroodjes binnen.
Ik weet het, heel Nederland tobt met lekkages en kapotte daken, maar ik vind onszelf ook best een beetje sneu, met onze net gerenoveerde zolder. Als het daar gaat lekken, begint het hele verbouwcircus opnieuw. In de Volkskrant staat een foto van een zielige meneer die met een biertje voor zijn neus naar de tv kijkt, en op de grond staan wel zeven pannen om het water op te vangen dat naar beneden komt. Dat is pas sneu, houd ik mezelf voor. Het kan altijd zieliger, maar ondertussen moet je wel met je eigen zieligheid zien te dealen. En dat doen we dan ook maar. We duimen voor droge dagen tot de dakdekkers komen.
Kan iemand Gladys wegblazen? Kunnen de Chinezen misschien komen? Niet te lang natuurlijk, na de klus moeten ze weer naar huis. Zij kunnen ook sneeuw maken, wie weet kunnen ze ie-wie-waait-is-eerlijk-weg doen met Gladys?