Franska.nl

‘Mijn man Thomas en ik zijn al veertien jaar gelukkig getrouwd. We hebben twee prachtige kinderen. Een fijn en gezellig huis. Een goed seksleven. Ik voel me thuis bij hem en hij bij mij. Maar toch zijn er dingen die ik voor hem verberg. Die ik hem nooit zou kunnen vertellen. Als ik eraan denk eet het van binnen aan me. Dit is het enige platform waar ik het durf te vertellen omdat ik hier anoniem advies kan krijgen. Niemand die ik ken zou dit ooit begrijpen. Hopelijk jullie wel.’

‘Het begon toen ik mijn man net had leren kennen. We waren al een paar maanden aan het daten, maar hadden besloten onze relatie een stapje verder te brengen. Hij nodigde me uit om bij zijn familie te komen eten. Zijn ouders te ontmoeten voor de eerste keer vond ik heel spannend. Ik was nog nooit met mijn vriendjes mee naar huis gegaan. Wat nou als ze me niet aardig vonden? Wat voor kleren moest ik aantrekken? Hoe moest ik me gedragen? Ik was erg netjes en streng opgevoed, dus ik ben van mezelf al wel wat moeilijk om een leuk gesprek mee te voeren als je me voor het eerst ontmoet. Het gebeurde in november. Het was koud buiten en ik had een zwarte panty aan met een strakke donkerblauwe jurk tot mijn knieën. Mijn haar had ik strak in een staart naar achter en ik droeg grote oorbellen voor de sier. Ik had veel moeite in mijn uiterlijk gestoken. Bloednerveus stonden we op de stoep voor de deur. Zijn vader deed de deur open, gaf Thomas een knuffel, liet hem naar binnen en keek me met indringende ogen aan. Langzaam schoven zijn ogen over mijn lichaam naar beneden. Toen zijn ogen bij mijn borsten landden stopte hij even. Keek van de een naar de ander en gleed toen langzaam weer omhoog. Waar het zweet nog niet eerder zat, zat het nu. Ik voelde me erg ongemakkelijk, maar vlinders fladderde tegelijkertijd ook door mijn buik. Nog nooit had een man op deze manier naar me gekeken. Zijn donkere, mysterieuze ogen glinsterden en hij gaf me een hand. ‘Welkom.’ En ik werd naar binnen getrokken.’

‘In de twee jaar die volgden voelde ik Thomas’ vaders ogen steeds vaker over me heen glijden. Het kriebelde steeds meer in mijn buik en ik begon ernaar uit te kijken om bij zijn familie op bezoek te gaan. Zijn vader was een knappe man. Een volle bos met haar, gespierde armen, en een goede kledingsmaak. Hij was ook een erg machtig persoon. Verdiende goed geld, droeg pakken van Hugo Boss en stond bekend in het dorp waar ze woonden als iemand waar je geen ruzie mee wilde. Hij kreeg alles wat hij wilde. Maar had tegelijkertijd een klein hartje. Net als Thomas trouwens. Het deed me goed om erover na te denken dat Thomas later op zijn vader ging lijken. Maar in de tussentijd merkte ik dat ik tijdens diners Thomas’ hand wel vasthad maar steeds meer het oogcontact met zijn vader opzocht. En dat oogcontact kreeg ik ook. Thomas had niks door. Maar het gebeurde regelmatig dat ik het oogcontact met zijn vader verbrak en recht in de ogen van zijn moeder keek. Zij had ons wel in de smiezen.’

‘Zo ging het jaren door. Er gebeurde niks. En dat zou ik Thomas ook nooit aandoen. Hij was de liefste man die iemand zich voor kon stellen. Maar stiekem fantaseerde ik over zijn vader terwijl we seks hadden. Zo erg was dat toch niet? Tot vorig jaar bij het kerstdiner alles veranderde…’

‘Ik had weer eens extra mijn best gedaan om er goed uit te zien. Voor Thomas natuurlijk. En stiekem voor de indringende ogen van zijn vader. Ik had rode lippenstift op. Een strak, zwartkanten jurkje en mijn haar viel losjes over mijn schouders. Voordat het diner ging beginnen speelden de kinderen in de speelkamer. Thomas deed een dutje in de woonkamer. En zijn moeder was een blokje om met de hond. Ik eindigde alleen met zijn vader in de keuken terwijl de kalkoen van zijn moeder in de oven bakte. Iets wat niet vaak gebeurde. Ik vermeed het, bang voor wat er zou kunnen gebeuren. Hij complimenteerde me met mijn jurk. En daar gingen zijn ogen weer langzaam over mijn lichaam.

 Maar dit keer kijk hij niet meer naar boven. Zijn blik bleef op mijn borsten en heupen gericht. Hij zei dat hij het knap vond hoe ik mijn lichaam zo behouden had, zelfs na het krijgen van twee kinderen. Hij liep langzaam dichter naar mij toe, zijn ogen gefixeerd op mijn lichaam. Ik kreeg het warm van binnen. Ik was verstijfd van de spanning. Ik wist dat ik weg moest uit de keuken, maar iets hield me tegen. Toen hij een aantal centimeter van me vandaan stond begonnen we een gesprek. Over Thomas. Over mij. Over ons seksleven. Ik had daar moeten ingrijpen, maar deed het niet. Zijn hand eindigde op mijn billen en ik voelde zijn adem in mijn nek. Op dat moment hoorde ik de hond blaffen en zag ik zijn moeder in de deuropening met grote ogen naar ons kijken.’

‘Snel liep ik weg. Ik wilde weg. Weg uit dat huis. Mijn wangen waren rood van schaamte. Ik had verwacht dat zijn moeder achter me aan zou gaan. Me het huis uit ging schreeuwen van woede. Maar dat gebeurde niet. Ik maakte Thomas wakker en zei dat ik graag naar huis wilde. Dat ik me niet goed voelde. Misschien iets verkeerd had gegeten tijdens de lunch. Toen hij opstond om met me naar huis te gaan kwam zijn moeder de woonkamer binnen. Ze haalde Thomas en mij over om te blijven. Ik stond perplex. Snapte niet waarom deze vrouw me nog in haar huis wilde. Een half uur later gingen we stilletjes aan tafel zitten. Thomas’ vader keek naar de grond. Durfde me niet aan te kijken. Ik hield me bezig met de kinderen. Thomas had weer naïef niks door. Zijn moeder kwam binnen met de grote kalkoen die ze net uit de oven had gehaald. Toen ze naast mij aan tafel stond ‘struikelde’ ze en viel de hele schaal met de kalkoen, groenten, aardappels en jus over mij heen! Wat was het warm, ik voelde het branden op mijn rug. Thomas schrok op, sleepte me mee naar de keuken en begon me met een koud doekje schoon te maken. Zijn vader en moeder deden niks. De brandwonden heb ik nog steeds.’

‘Het afgelopen jaar heb ik zijn ouders kunnen vermijden. Ik heb ook nooit iets aan Thomas verteld. Maar nu de kerst weer nadert, en ik weet dat ik er niet onderuit kom om naar zijn ouders te gaan voor het kerstdiner, weet ik niet meer wat ik moet. Ik kan zijn moeder niet onder ogen komen. En zijn vader al helemaal niet. Was het zo erg wat ik gedaan heb? We hebben niet gezoend. Maar ik weet ook wel dat wat zijn moeder zag er niet onschuldig uitzag. Wat moet ik doen? Help me alsjeblieft.’