Scheer jij je oksel­haar nog?

 

Het gaat erom dat we dermate zijn doorgeslagen dat je als vrouw raar wordt aangekeken als je je okselhaar niet scheert. Dat je lui of onhygiënisch wordt genoemd als je niet óm de zoveel dagen met zo’n Gilette zit te hannesen.

 

Ieks! Dacht ik bij de eerste foto die ik zag.

 

View this post on Instagram

Hi I’m Laura, the gal behind Januhairy! I thought I would write a little about my experiences and how Januhairy came about… I grew out my body hair for a performance as part of my drama degree in May 2018. There had been some parts that were challenging for me, and others that really opened my eyes to the taboo of body hair on a woman. After a few weeks of getting used to it, I started to like my natural hair. I also started to like the lack of uncomfortable episodes of shaving. Though I felt liberated and more confident in myself, some people around me didn’t understand why I didn’t shave/didn’t agree with it. I realised that there is still so much more for us to do to be able to accept one another fully and truly. Then I thought of Januhairy and thought I would try it out. It’s a start at least . . . I have had a lot of support from my friends and family! Even though I had to explain why I was doing it to a lot of them which was surprising, and again, the reason why this is important to do! When I first started growing my body hair my mum asked me “Is it you just being lazy or are you trying to prove a point?” . . . why should we be called lazy if we don’t want to shave? And why do we have to be proving a point? After talking to her about it and helping her understand, she saw how weird it was that she asked those questions. If we do something/see the same things, over and over again it becomes normal. She is now going to join in with Januhairy and grow out her own body hair which is a big challenge for her as well as many women who are getting involved. Of course a good challenge! This isn’t an angry campaign for people who don’t see how normal body hair is, but more an empowering project for everyone to understand more about their views on themselves and others. This picture was taken a few months ago. Now I am joining in with Januhairy, starting the growing process again along with the other wonderful women who have signed up! Progress pictures/descriptions from our gals will be posted throughout the month. Lets get hairy ? #januhairy #bodygossip #bodyhairmovement #happyandhairy #loveyourbody #thenaturalrevolution #natural #hairywomen #womanpowe

A post shared by Januhairy (@janu_hairy) on

 

Er komen deze weken nogal wat foto’s naar buiten van vrouwen die hun haar tonen. Niet hun geverfde hoofdhaar of hun geëpileerde wenkbrauwen, nee … Het gaat om hun okselhaar.

 

Bestaat dat nog, dan?

 

Yep. We zijn het totaal niet meer gewend in het straatbeeld. Niet omdat het winter is, maar ook in de afgelopen zomers heb ik in Nederland geen vrouw gezien bij wie gezellig een paar okselhaartjes uit haar hemdje krioelden. Ook geen Hunkemöller-advertentie, trouwens, waarin een vrouw een pakje shag onder haar armen heeft. En eigenlijk is dat best raar. Dat wij, of laat ik voor mezelf spreken …, dat een beeld met okselhaar iets vies bij me oproept. Mesjogge toch?

 

En dat vinden blijkbaar meer vrouwen. En ontstond de hashtag januhairy. Snap je hem? Janu-hairy. (Ik ben echt niet vies van een woordspeling op zijn tijd, hoor, maar deze …? Maar daar ging het niet om, hè …?) Het gaat erom dat we dermate zijn doorgeslagen dat je als vrouw raar wordt aangekeken als je je okselhaar niet scheert. Dat je lui of onhygiënisch wordt genoemd als je niet óm de zoveel dagen met zo’n Gilette zit te hannesen. Dat je denkt dat scheren de norm is. Want reken maar dat je veel opmerkingen krijgt als je okselhaar hebt (Herinner je je Julia Roberts nog op de première van Notting Hill? Dat was nota bene wereldnieuws!. Terwijl het ‘best menselijk’ is om okselhaar te hebben. En beenhaar. En schaamhaar.

 

Dus laten veel vrouwen dat haar deze maand groeien. Niet om er later vlechtjes in te leggen, maar als statement. Om zichzelf en anderen na te laten denken over wat eigenlijk normaal is. De aanstichtster van de scheermesboycot noemde het voor zichzelf een ‘bevrijding’. Klinkt mij wat hoogdravend in de oren, maar ik snap haar punt: lichaamshaar bij vrouwen zou toch geen taboe moeten zijn? Of in elk geval geen reden tot beschimping, of teken dat je niet beschaafd bent?

 

Maar één ding: ze had deze actie toch veel beter in de zomer kunnen organiseren, hemdjes-technisch? Dan zíen mensen dat gegroeide haar tenminste. Dat had bovendien voor die slechte woordspeling helemaal niets uitgemaakt: januhairy, augusthairy of ju-no-shave …  Anyway. Nu is het dus de vraag of jij en ik gaan meedoen aan #januhairy? Nou, ik niet. Ondanks dat ik het wel een goede bewustzijnsactie vind. Maar met ongeschoren bikinilijn naar het zwembad? Geen haar op mijn hoofd.

 

PS. Ik zocht even na of dat scheren van lichaamshaar nou betere hygiëne oplevert, en stuitte hierbij op dit té grappige zinnetje: Het Natuurhistorisch Museum Rotterdam stelt de schaamluis sinds 2007 tentoon als bedreigde diersoort. 

Door: Beatrijs Bonarius

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.

Afbeelding van Beatrijs Bonarius