Saffie
Ooit was het zó normaal.
Weet je nog, op feestjes waar glazen op de statafel stonden, waarin de sigaretten als soepstengels voor de grijp lagen? Of op het schoolplein, waar leerlingen én leraren samen lekker aan het pauzepaffen waren? En serieus, tijdens mijn eerste werk: waar ik op 12 vierkante meter met twee rokende collega’s zat. Echt waar! Onvoorstelbaar is het nu, en met terugwerkende kracht begrijp ik niet hoe ik dat ooit heb volgehouden, als niet-roker in die rookwolken. Wel weet ik waar ik die claim ooit moet neergooien als ik een longziekte krijg. En nee, daar maak ik verder geen grappen over.
Ik heb ze trouwens wel een keer teruggepakt, hoor, die collega’s. Door op een doordeweekse avond naar een knoflookrestaurant te gaan. Met gepofte knoflook als voortje, en zelfs knoflookijs als toet, had ik mijn portie stank wel binnen. En de volgende ochtend kwam die geur al direct na het douchen uit ál mijn vezels en poriën. Zelf rook (!) ik niks, maar ha, een muur van knoflookwalm. Zou ze leren!
Helaas was de enige remedie van mijn collega’s om nóg meer te gaan roken, zodat die knoflookwalm in ons kamertje een beetje opging in een andere geur … Dus toch niet zo’n slim idee. In elk geval kregen we die dag weinig gezellige aanloop: nóg heb ik het beeld op mijn netvlies van mensen die door het deurgat wilden draaien, maar op het laatste moment besloten door te lopen …
Anyway, we weten allemaal dat roken allang niet meer ‘mag’, zeker niet in het openbaar. Zelfs op een NS-station in de buitenlucht is het verboden. Tenzij je bij zo’n heerlijk Nederlandse uitvinding als de rookzuil staat. In de rookzone. Alsof de windrichting daar ooit rekening mee houdt, met die rookzone en de plek waar jij staat … En ook op schoolpleinen is dat roken nog wel een dingetje. Volgend jaar mag het helemaal niet meer. Tijdens de pauzes kunnen surveillerende leraren die kinders natuurlijk in de gaten houden, maar hoe krijg je die kinderen buiten schooltijd in het gareel? Moet je als docent, als je eindelijk die pubers de klas uit hebt gewerkt, en je proefwerken moet nakijken, opnieuw surveilleren op het schoolplein? Of moet de overbezette conciërge dat doen? Hoe moeten die scholen dát nou weer voor elkaar boksen? En trouwens, als je niet meer óp het schoolplein mag roken, dan doe je dat als leerling toch vijf meter ernaast?
Dus net zo min als die rookzones op het NS-station, is zo’n schoolpleinverbod niet te handhaven. Het plan is niet realistisch, zeggen ook de scholen vandaag.
Ik dacht ook nog even aan leraren die zelf verstokt verslaafd zijn. Want ook zij hebben een groot probleem. Immers, als je echt verslaafd bent (en dat zijn de meeste rokers), móet je dus ergens die behoefte vervullen. En als dat dan niet meer zichtbaar mag, moet het dus stiekem. Want hé, het goede voorbeeld, hè. Maar waar? Tussen twee lesuren stiekem in het fietsenhok? Nee, daar krijg je de wildste verhalen van … In het scheikundelokaal en dan zeggen dat het een experiment was? Of toch uit het raam blazen, net als juf Helma?
Door: Beatrijs Bonarius
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
