Franska.nl

Puppycursus

 

Vorige week een hele week niets gelezen en nul geschreven. Ik heb meerdere afnemers waar ik elke week stukken voor schrijf, en de losse opdrachten leg ik in vakantietijd nog weleens stil.

Maar echt helemaal niets doen? Nog nooit!  

 

Tot vorige week dus. Toen werd me een time-out geadviseerd door mensen die niets anders doen dan online bedreigingen beoordelen. Ja echt, dat is tegenwoordig dus een baan!

 

‘Neem maar even afstand,’ adviseerden zij me, ‘anders gaat het onder je huid zitten en dat beïnvloedt dan je latere werk.’ En toen heb ik dus een hele week niet op internet gekeken, en ook even niks geschreven.  

 

Tsja… waar sommige media zich alleen nog bekommeren om adverteerders, schrijf ik gelukkig ook voor bladen waar men graag rekening wil houden met de lezers. Maar om dat te kunnen doen, zul je dus af en toe moeten polsen wat lezers leuk vinden.  

 

Ehhh… misschien meteen een kleine hint om te laten weten wanneer je iets leuk vindt?! Het is namelijk veel gezelliger om te schrijven over dingen die mensen leuk vinden, maar daar kom je dus niet achter door de notoire mopperpotten (die het niet eens zozeer op de inhoud hebben gemunt, maar meer met zichzelf worstelen) die de sfeer dan gaan bepalen. Wij schiften tegenwoordig de commentaren dus al eerst op naam, en slaan de “tips” van deze worstelaars maar over om het nog een beetje leuk te houden voor onszelf.

 

Maar goed, vorige week was ik dus even op zwart om bij te komen van iets dat ik per ongeluk toch had gelezen, maar nu mag ik dus weer aan de slag! En ik zat er meteen weer lekker in hoor. Wat dat betreft scheel ik dus weinig met de “gekkies”, met dat verschil dat ik ervoor betaald krijg. Ik sla dus enthousiast de krant weer open, om me te verdiepen in de wereld om me heen, en ik lees als eerste over schreeuwende (ja, óók al schreeuwende) woningtekorten. Hmm, jammer.

 

Ook kon ik me verdiepen in de verdachten van de MH17-ramp, maar daar had ik geen zin in. En ik las dat een landmijn kinderen had gedood, en dat een architect bij zijn huis was belaagd door voetbalsupporters die vonden dat zij zelf een veel beter ontwerp voor het stadion hadden dan de architect die daarvoor geleerd had.

 

Hè, gezellig weer. En toch… als dat dan weer zo’n klunzig knutselontwerp is waarbij na een half jaar het hele vak met hooligans in elkaar stort, dan zeg ik: doen! Of ben ik dan een zuurpruim, en gooi ik olie op het vuur?

 

O, en over vuur gesproken: volgens de brandweer zullen natuurbranden door klimaatverandering steeds onbeheersbaarder gaan worden, en in een woning in Zwaag – waar vier woningen geheel uitbrandden omdat lolbroeken waarschijnlijk een auto onder een carport in brand hadden gestoken – was nu ook nog ingebroken in de puinhopen.

 

Echt? Inbreken bij mensen die alles al kwijt zijn?!? Dat zegt wel iets over je zieke geest, hè?  

 

En ik las ook dat er veel verknipte probleemhondjes in aantocht zijn, omdat er lange tijd geen puppycursussen meer gegeven mochten worden. En dat de Brusseprijs voor het beste Nederlandstalige journalistieke boek dit jaar naar ‘Het recht van de snelste’ is gegaan. Een boek over hoe ons verkeer steeds asocialer werd. Terwijl een andere genomineerde over een ander hedendaags fenomeen schreef in ‘Mijn meningen zijn feiten – De wording van Thierry Baudet’.

 

Pfff… lekker vrolijk weer allemaal. Volgens mij wordt de journalistiek dus al behoorlijk beïnvloed door lezers.

 

Of is het nou andersom?

 

In elk geval lijkt het me hoog tijd voor “puppycursussen” voor mensen!

 

Kunnen we alsjeblief onze kinderen weer gaan leren dat het ook anders kan? Please???

 

En elkaar weer een beetje positief gaan beïnvloeden? Dank u!

 

Jeetje, goed stuk Tien. Al zeg je het zelf. ?