Franska.nl

Pling

Bedankt voor je bestelling, we gaan voor je aan de slag, mailde Bol mij. 

 

 

Ik las een boek met troostende woorden, had een vriendin die dat ook even nodig had, een computer en een bankrekening. Tel dit bij elkaar op en ik ging dat boek dus bij Bol bestellen en laten bezorgen bij vriendin. Dat had ik eerder ook gedaan voor mijn lieve collega Caroline (Griepje voor intimi, en nu wordt haar naam nog eens genoemd) toen zij de laatste weken van haar leven in een hospice doorbracht. Dus: bestellen, achteraf betalen aanklikken, afleveradres intoetsen en klaar. Dacht ik. 

 

Pling – Bedankt voor je bestelling, we gaan voor je aan de slag, mailde Bol mij.  

 

Fijn, dacht ik toen.

 

En toen – Pling – Je bestelling is onderweg. Je hebt gekozen voor achteraf betalen, en dat is vanaf nu mogelijk. 

 

Maar ik dacht nog: laat ik even wachten tot het echt bezorgd is.

 

En daarna – Pling – het door mij bestelde artikel was meegegeven aan de bezorgdienst, en ik kon het pakket vanaf hier dus volgen. 

 

Maar dat leek me niet nodig. 

 

En daarna: Pling – Van PostNL. Het is bijna zover. We bezorgen je pakje maandag tussen 08:00 en 18:00. En: Handig, het past door de brievenbus! 

 

Jahaaaa, dacht ik toen. En werd al een beetje gek van dat gepling. 

 

En toen…

 

Pling – Je artikel is vertraagd, doordat we de levertijd te krap hebben ingeschat. Onze excuses hiervoor, maar je pakket wordt nu op dinsdag bezorgd in plaats van op maandag. 

 

Nou ja… kan gebeuren, dacht ik nog. En ik overwoog nog om terug te mailen dat het geen probleem was, zodat zij ook een keer een geplingd zouden worden. 

 

En daarna gelukkig: Pling – We bezorgen je pakje vandaag tussen 10:19 en 15:19. 

 

Wat specifiek, dacht ik nog. Zoveel uur negentien.  

 

En daarna kwam – Pling – de mededeling dat dat het pakketje om 13.31 uur was bezorgd, en kon ik eindelijk opgelucht ademhalen, omdat het gepling nu zou stoppen. Ik betaalde Bol, en stuurde vriendin een appje dat er iets bij haar in de brievenbus lag. 

 

Maar toen appte zij terug: Echt niet! Pling. Ik ben de hele dag al thuis. Pling. En er is hier ook niemand aan de deur geweest. Pling. Maar ik loop wel even naar de buren.

 

En… nou ja… je voelt hem al aankomen: Pling – Pling – Pling – Niets.

 

Laten we even afwachten, besloten we samen. Maar wel raar dat PostNL een bericht stuurt dat het bezorgd zou zijn, terwijl er bij haar nooit iemand te bekennen was geweest. 

 

En zo werd het avond, nacht, en de volgende ochtend, maar nog altijd geen pakketje. En dus moest ik aan de bak.  

 

Op de site van PostNL bleven ze echter volhouden dat het al bezorgd was. En toen ik – Pling – kon chatten met Daan, wilde hij weten vanaf welk adres het verstuurd was. In huisnummer en postcode graag. 

 

Uhhhh, tsja… ik ken het huisnummer van Bol niet, en vanaf mijn eigen postcode was natuurlijk niets verzonden. Dus raakte Daan met zijn computerbrein danig in de war van mij, en bleef hij volhouden dat het gisteren om 13.31 uur al bezorgd was. 

 

Dan maar bellen met Bol. Die had ik tenslotte betaald voor iets dat nooit geleverd was. 

 

Maar dat kon ook niet. Ook daar moest ik – Pling – chatten, maar dan weer – Pling – met Billie. En ook daar lukte het me niet om Billie te overtuigen van mijn gelijk, omdat ook Billie – Pling – steeds dezelfde vragen bleef stellen en steeds dezelfde antwoorden bleef geven. En hoe maak je ruzie met een computer? 

 

Ik liep dus net te tieren dat ik voortaan beter zelf een boek kon schrijven, en dat dan op de fiets gaan afleveren, en toen kwam – Pling – het bericht van vriendin dat PostNL bij haar aan de deur stond met een pakketje. 

 

Pffff. Alles kwam goed, zou je dus denken. 

 

Maar ik denk toch dat ik dit – Pling – nóóit meer zo ga doen, en dat ik nooit een vriendin van Billie en Daan zal worden.