Oplossingen voor de komende koude winter

 

Vroeger was het nog weleens zo dat je moest roeien met de riemen die je had, weet je nog?

 

 

Maar tegenwoordig is het dan zo dat er allerlei maatregelen moeten worden genomen door de regering. We krijgen dan dagenlang in elk journaal te zien hoe het komt dat (bijvoorbeeld) de gasprijs zo gestegen is (wordt uitgelegd met grafiekjes), en wat die stijging met mensen doet (d.m.v. interviews). Zo zag ik dus iemand in een huis wonen waar de ramen nog van enkel glas waren, en de kozijnen zó verrot dat je je vinger erdoor naar buiten kon steken. Was al jaren zo. Nooit iets aan gedaan door de huisbaas. Foei huisbaas!

 

En nu de gasprijs zo hoog wordt, valt blijkbaar het kwartje. Alleen denk ik dan weer: waar is hier je eigen verantwoordelijkheid? Waarom heb je jarenlang lekker naar buiten gestookt, omdat het toen nog te betalen was (maar ook al slecht voor het milieu)? Waarom ga je nu piepen en heb je niet tóen al meteen het kozijn laten repareren om je huis behaaglijk te maken? Of er een voorzetraam tegenaan gegooid dat je bij een eventuele verhuizing weer gewoon kunt meenemen als je huisbaas het verdomt?

 

En hoe denk je dat die tekorten van nu zijn ontstaan? Zou zo iemand daar zelf weleens over nadenken, bij het zien van zijn eigen zielige filmpje? Want ook als je een eikel van een huisbaas hebt, bestaat er nog steeds zoiets als eigen verantwoordelijkheid, toch? Of zie ik dat verkeerd?

 

Nou, zo zat ik dus laatst ook weer te mopperen bij een vriendin voor het open raam… of nee, sorry, de openhaard (óók slecht voor het milieu trouwens) toen zij ineens kwam met de ultieme oplossing!

 

Je kunt kou slecht verdragen als je te mager bent, stelde zij. En daar was ik het met mijn BMI en never-ending opvliegers helemaal mee eens. Ik krijg van haar zelfs de schuld van de opwarming van de aarde, maar nu kon ik dus gewoon beamen dat met een beetje vet op de botten en af en toe een opvliegertje kou heel goed te verdragen is. Ik heb thuis dus ook nooit de kachel aan, maar ik heb wél dubbele ramen laten aanrukken, en de spouwmuren laten opvullen! En als ik het dan tóch nog koud krijg, pak ik eerst even een vestje. Dat kan ik namelijk snel weer uitdoen als ik het plots weer bloedheet krijg, en dat is dus hartstikke goedkoop en er hoeft geen Grunninger voor te beven. Bovendien zet ik Poetin ermee buiten spel. Win-win!

 

En al deze inzichten hebben nu tot iets nieuws geleid. Mijn vriendin en ik hebben namelijk besloten om influencer te worden! Wij gaan het vet op de botten promoten om de (voor de zoveelste keer) aangekondigde ‘koudste winter ooit’ door te komen met best nog goed te hanteren maandlasten. En we beginnen met ons dure sportschoolabonnement. Weg ermee! Want van afvallen krijg je het hartstikke koud. Wij gaan de hele winter lang foto’s posten met taartjes en vetrollen, en laten dan zien hoeveel gas we daarmee besparen. Wij houden bergen geld over, want die hippe sportschool vonden we toch al te duur en wandelen naar een kop koffie met appelgebak is veel goedkoper dan zo’n abonnement op een loopband. En die veel te dure sportpakjes (om niet óók nog voor schut te staan tijdens het zweten) hoeven nu niet meer te worden aangeschaft (en dus ook niet te worden geproduceerd). Alweer win-win!

 

En kom maar door met het commentaar hieronder, want wij geven ook heel graag de humorloze sportmopperaars een goed gevoel. Leg maar uit dat veel eten ook slecht is voor je hart en héél slecht voor het milieu. Dat weten wij heus wel, maar wij doen dit allemaal voor jullie. Kunnen jullie lekker tekeergaan, terwijl wij genieten.

 

En aan het einde van de koude winter maken we de balans op! Met wie gaat het beter? Met de beroepsmopperaars, of met de genieters die eigen verantwoordelijkheid namen?  

 

Nou, ik denk dat ik het wel weet!

 

 

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke