Op vakantie met een elektrische auto is een avontuur op zich
Sinds een jaar rijden we in Huize Smit elektrisch en dat was even wennen…
Toen mijn meneer van zijn baas een nieuwe auto uit mocht zoeken ging bij ons de vlag uit, want dat is natuurlijk een enorme luxe. Maar toen we hoorden dat het een 100% elektrische moest zijn, werden we wel een beetje wit om de neus. Want da’s toch hartstikke ingewikkeld met laden en zo?
De eerste keer dat ik aan de paal moest kreeg ik natuurlijk stress. Maar als je weet hoe je je telefoon moet opladen, dan lukt dat ook met je auto. Stekker erin, meer hoef je niet te doen. Het enige wat je moet weten is waar je kunt laden. In Nederland is dat easypeasy, want met zo’n 4200 publieke snelladers langs de snelweg en zo’n 120.000 openbare laadpalen is het netwerk hier heel uitgebreid. Alleen al bij mij in de buurt kan ik kiezen uit 6 verschillende palen. En als je een laadpaal aan huis laat installeren is het helemaal eenvoudig, want dan staat je auto tevreden te snorren als jij lekker ligt te slapen en kun je de volgende dag met een volle accu de hort op. Het grote voordeel is dat deze paal alleen door jou gebruikt mag worden en dus altijd beschikbaar is. Maak je een wat langere rit en moet je onderweg opladen, dan kun je vaak in het computerprogramma op het dashboard van je auto de dichtstbijzijnde snellader vinden en rijdt je auto jou er automatisch naartoe. Of je pakt er een handige app bij die je goed op weg helpt om er eentje op je route te vinden.
Maar ga je verder weg van huis dan is dat laden een avontuur op zich dacht ik toen ik voor het eerst met de elektrische auto op vakantie naar het buitenland ging. Nou, dat is helemaal niet zo, je moet je alleen een beetje beter voorbereiden. De afgelopen twee jaar zijn er langs de Europese snelwegen fors meer palen bijgekomen, ook in landen waar wij Nederlanders graag op vakantie gaan. Zo reed ik vorig jaar lachend naar Cinque Terre in Italië en daarna met een tussenstop aan de Cote d’Azur door naar de Franse Vaucluse. Het was weliswaar druk bij de laadstations, maar ik heb geen moment laadstress gehad omdat er altijd wel een paal te vinden was. Bovendien bestelde ik steeds bij het restaurant van het laadstation een loeihete cappuccino die ik nog lang niet op had als mijn batterij alweer vol was, zo snel ging het. Van tevoren hadden mijn meneer en ik de route uitgestippeld en zo hadden we langs de snelweg steeds een paal te pakken. Zelfs in dat kleine dorpje aan de voet van de Mont Ventoux was een snellader te vinden. Of we zetten ‘m aan de wat langzamere lader van de supermarché.
Dit jaar gaan mijn meneer en ik zonder de pubers op vakantie naar Kroatië en we gaan gewoon met de elektrische voiture die kant op. Als ik zie hoeveel palen er op onze route liggen, verwacht ik onderweg geen centje pijn. Het enige avontuur van mijn aanstaande vakantie wordt waar ik ‘s avonds ga eten, want dat er genoeg oplaadpunten zijn staat als een paal boven water.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
