Nou ja zeg, en het is nog lekker ook!

marianne

 

Ik ben niet zo’n fan van koken. Ik ben meer van het opeten.  

 

 

 

 

Je hebt van die mensen die zeggen ‘ach doe mij maar een broodje ’s avonds hoor, ik vind het prima’. Ik begrijp daar helemaal niks van. Je zou eten een soort hobby van me kunnen noemen. Mijn credo is altijd: ja graag en veel.

 

 

Dus tja, als je zo ontzettend van lekker eten houdt, dan moet je ook wel een beetje in je kookkunsten investeren. Tenminste, als je niet straatarm en/of tonnetjerond wil worden. Een vriendin van me houdt ook van lekker eten, maar kan en wil niet koken. Dus gaat ze (letterlijk!) elke dag uit eten. Dat lijkt mij dan weer niks, dus hoppa, de keuken in.

 

 

Inmiddels kan ik best aardig koken, en eten voor anderen maken vind ik wel leuk

Dan kan ik mensen een beetje verwennen en goed voor ze zorgen. Een uitzondering is koken voor een partner. Dat is in het begin best leuk, maar als iemand verwacht dat er om een bepaalde tijd een uitgebalanceerde maaltijd op tafel staat (soms moest ik zelfs dingen afwegen voor zijn sportdieet, daar had ik zó de balen van), neemt mijn kookplezier vanzelf af.

 

 

Nu ik weer alleen woon ben ik een stuk makkelijker geworden. Ik eet onmogelijke combinaties. Immers, als het smerig is heb ik daar alleen mezelf mee. Ook eet ik niet altijd koolhydraten bij de maaltijd. Een beetje vis grillen met wat wokgroente, prima! Als het maar gezond en lekker is. Mijn maaltijden zijn tegenwoordig in maximaal 10 minuten klaar.

 

 

Wat ik wel van mijn ex-vriend heb meegekregen: nóóit iets weggooien

Daar in de familie nemen ze dat wel heel letterlijk. Als er iemand jarig is, vertrekt zo’n beetje het hele gezelschap aan het einde van de dag met een bakje met hapjes, taart of iets anders. In het begin vond ik dat raar. Wat moet ik nou met die slap geworden left overs?

 

 

Inmiddels ben ik zeer dankbaar voor dit inzicht. Waarom zou je voedsel verspillen?! En de eerlijkheid gebied te zeggen, ik heb natuurlijk een geheim wapen hier thuis. Of eerder, vier geheime, wollige wapentjes. Met cavia’s blijft er zelden iets van groente of fruit over. Toch lukt het niet altijd, dus heb ik een keer per week de verrassingsmaaltijd.

 

 

En het zal je verbazen hoe lekker die altijd is

Zo had ik vanavond een omelet met een paar stronkjes broccoli, een halve paprika, 6 olijven, een plakje geitenkaas dat over was, 2 tomaten, een halve avocado, een handje champignons, een verdwaalde wortelkrul en als topping wat kappertjes en platte peterselie.

 

 

Ik gooi dus nooit meer iets weg. Nu alleen nog een man vinden die zo gek is om aan te schuiven bij mijn verrassingsmaaltijd.

 

 

 

Door: Marianne ter Mors