Franska.nl

Nou en of dat een opsteker voor de rechten van de vrouw is!

 

Je man neerschieten en dan worden vrijgesproken.

Hoe erg het is? Bijna 40 procent van de Turkse vrouwen zegt te maken te hebben met een vorm van huiselijk geweld en vrijwel elke dag wordt er ergens in Turkije een vrouw vermoord door een man, vaak de (ex-)partner. Er is een neiging om vrouwen op dit punt niet serieus te nemen. Daarbij: hoort geweld door de man in de familie er niet gewoon een beetje bij? Waarschijnlijk. Want aangifte doen tegen je man – een man – vergt moed. Heel vaak doet de politie te weinig en komen moedige vrouwen van een koude kermis thuis. Gelukkig dus maar dat de Istanbul Conventie in 2011 werd opgesteld en dat die landen dwingt om geweld tegen vrouwen aan te pakken. Hoe fijn dat het verdrag inmiddels door 46 landen in Europa is ondertekend en hoe bijzonder dat Turkije zelfs als een van de eerste landen tekende.

 

Je zou dus zeggen dat toen de Turkse Melek Ipek afgelopen januari zwaar door haar man werd mishandeld, vernederd, verkracht en met de dood bedreigd, ze beter naar de politie had kunnen stappen in plaats van hem met een jachtgeweer naar de eeuwige jachtvelden te helpen. Alleen was Melek er niet zo zeker van dat ze op de politie kon rekenen. En aangezien ze de folteringen al twaalf jaar had moeten verduren, was de maat die dag vol. Nadat ze haar man met een schot door zijn hart koud had gesteld, belde ze zelf de autoriteiten en werd Melek ingesloten op verdenking van moord.

 

Toen het proces tegen Melek begon, leidde dat tot protesten voor de rechtbank in Antalya. Want als Melek niet het heft in eigen handen had genomen, dan was zij zelf vermoord, klonk het onder de betogers, die de noodzaak van de Istanbul Conventie benadrukten. Als Turkije dit verdrag serieus had genomen en had geïmplementeerd, had Melek wél hulp kunnen zoeken en had ze erop kunnen vertrouwen dat politie en instanties haar zouden beschermen.

 

Lopende het proces stapte Erdogan plots uit de Conventie van Istanbul. Niet omdat de Turkse regering geweld tegen vrouwen geen prioriteit wil geven, want dat wil ze wel degelijk. Het probleem is alleen dat de conventie indruist tegen traditionele familiewaarden. Dit gezegd hebbende werd er 24 jaar cel tegen Melek geëist. Al vroegen de aanklagers zich nog wel af waarom Melek niet naar de politie was gegaan en om bescherming had gevraagd. Waarom ze niet was weggelopen. En waarom getuigen geen melding hadden gemaakt van het jarenlange geweld waarover Melek sprak. 

 

Afgelopen week kwam aan deze nachtmerrie een einde en werd Melek toch vrijgesproken. Ze vreesde voor haar leven en handelde uit zelfverdediging, zo luidde het eindevonnis. Dat is precies wat ze deed en het lijkt me dat daar meer moed voor nodig was dan naar de politie te lopen. Melek Ipek barstte in tranen uit bij het horen van haar vrijspraak. Ze zat 108 dagen vast. Dat Melek maar een voorbeeld mag zijn voor al haar vrouwelijke landgenoten die moeten dealen met huiselijk geweld en waarvan er elke dag één het niet meer kan navertellen.