Er zijn nogal wat misverstanden over tatoeages
Zo hoeven die helemaal geen betekenis te hebben en moet je er bij twijfel juist wél een laten zetten.
Toen mijn dochter voor het eerst met vriendinnen op vakantie ging, was de afspraak: géén piercings en géén tatoeages. Toen ze terugkwamen hadden de loeders allemaal een piercing, maar gelukkig waren ze niet zo onnozel geweest om samen in een bui van dronken overmoed een ‘tatoe’ te laten zetten. Inmiddels zijn er zoveel mensen met een tattoo dat je bijna niet meer van deze tijd bent als je niet getatoeëerd bent. Kom je er maar niet uit of je al dan niet een afspraak moet maken? Er werd laatst druk getwitterd over de voor- en nadelen en misverstanden van een tatoeage.
Bij twijfel niet doen of juist wel, bijvoorbeeld? Niet, zou je toch zeggen? Nee joh, juist als je twijfelt, moet je een tatoeage nemen. Hebben we niet allemaal weleens een verkeerde beslissing genomen en hebben we daar niet allemaal van geleerd?
Alleen een tatoeage als die betekenis heeft? Welnee! Het hoeven heus geen symbolen met een diepe betekenis te zijn. Niet alleen namen, jaartallen, belangrijke data en mijlpalen uit je leven. Een plaatje om het plaatje, gewoon omdat je dat er leuk uit vindt zien, mag ook.
En mocht je niets tegenkomen waar je blij van wordt en niets kunnen verzinnen, dan neem je toch gewoon je pincode of wachtwoorden of de tekst ‘niet reanimeren’ op je borst.
Als je dan toch om bent, zorg je dan op z’n minst voor een professional? Hoeft niet per se.
Mislukte tatoeages kunnen maar wat aandoenlijk zijn. Wat te denken van een kanjer van een spelfout op je bovenarm of een scheef gezicht van je geliefde op je onderrug? En dan nog wat: niet van dat benepene ‘eerst een klein frutseltje op een onzichtbaar plekje’. Als je het doet, doe het dan goed, dus hoppa meteen beginnen met je hals. En als je dan later als je groot bent de nieuwe CEO van Schiphol of Shell wordt? Komt tijd komt raad!
Vroeg of laat krijgt iedereen spijt, want tatoeages worden er in de loop der jaren in het algemeen niet mooier op. Want wat als je lijf gaat rimpelen, uitzakken, bubbelen, vervetten? Voor je het weet hangt die ooit zo parmantige bloedrode roos er net zo droevig en verlept bij als je spiegelbeeld en ziet dat schattige fotootje van je baby van lang geleden eruit als een Teletubbie. Je kunt jezelf wel voor je kop slaan dat je je ooit, toen je nog jong en onbezonnen was, helemaal hebt onder laten kalken! Toch? Er zijn zat tattoo addicts die vinden dat dat er allemaal bij hoort en dat je daar niet mee moet zitten. Prachtig toch, als een vlinder op een dag een vleesmuis is geworden?
Nu je ouder wordt hoef je niet meer te dubben over al dan niet naar de tattooshop, want waarom zou je nog? Omdat je er dan langer mee rondloopt? Omdat je dan toch uitgezakt bent en jeukt van de vetrollen? Omdat je nu eindelijk durft wat je nooit eerder durfde?
Man, man, man. Wat ben ik blij dat mijn dochter en haar vriendinnen alleen met zo’n rotpiercing thuiskwamen! Die was er na een half jaar weer uit en niemand die er nog iets van ziet!
Bron: NRC