Niet iedereen spreekt zomaar Italiaans
Als je eens wist hoe wij begonnen zijn… We maken er nog steeds grappen over als we er langsrijden.
Lang, lang geleden, nog van voor de pasjes en de pin-automaten, nam je contant geld mee op vakantie en dat wisselde je bij de plaatselijke bank. Ging nog niet zo eenvoudig ook. Je stond uuuren in de rij. Hoewel, dat probleem hadden wij vrij snel getackeld. Als je vlak voor lunchtijd kwam ging het veel sneller, want dan roken de bankmedewerkers de pastasaus al. Je snapt het natuurlijk al, we waren in Italië.
Ze moesten nog wel even je paspoort checken, maar vlak voor de lunch ging ook dat ineens een stuk sneller. En ze moesten nog je huidige adres in Italië noteren. Nou, dat was simpel: de enige camping in Celle Ligure. Intussen weet ik hoe je het uitspreekt, maar destijds… (onze eerste vakantie daar): ‘Sel Liguur.’ Hoe vaak we het ook herhaalden, ze konden er geen cioccolata van maken. Na nog een paar keer gestuntel bij het wisselen waren we erachter, het was ‘Tsjelle Ligoere’, met de klemtoon op li.
Dus je begrijpt, ik heb geen enkele behoefte om grappen te maken over de mensen die ineens naar Puk-Lia op vakantie gaan. Al kan ik het soms niet laten om even voorzichtig te laten vallen dat je Poel-ja tegen Puglia zegt.
Helaas ben ik er nog nooit geweest… Ja, een keertje in Brindisi om daar rechtstreeks vanuit de trein op de boot naar Athene te stappen. Maar intussen krijg ik steeds meer aandrang. Je ziet er zoveel moois van. Die prachtige eeuwenoude kronkelige olijfbomen, die kusten, die fantastisch mooie stadjes, de vismarkten, restaurantjes aan zee, natuurlijk de Trulli-huisjes en trouwens… als ik die verrukkelijke Primitivo-wijnen proef…
Nu ik het boek Mijn Puglia van Saskia Balmaekers, dé Italiekenner van Ciao tutti heb gescoord wordt de aandrang ineens wel heel erg sterk. In een woord WOW, wat daar allemaal te ‘ontdekken’ is. Als ik die prachtige plaatjes, die eindeloze rij leuke adresjes, markten en restaurantjes zie, dan zit er maar een ding op en dat is meteen maar een paar maanden naar Puglia gaan. Of beter nog: er gewoon gaan wonen. Dan kun je tenminste echt alles zien en proberen wat in Saskia’s boek staat. Volgens mij word je daar heel gelukkig van.
Ik word trouwens alleen al gelukkig van het boek
Hebben, hebben, hebben?
Kopen, kopen, kopen! In elk geval zorgen dat je het bij je hebt als je die kant op gaat. Dan wordt je vakantie nog vele malen leuker, dat kan ik je wel garanderen. Zit je meteen op de lekkerste en leukste plekken in plaats van er later achter te komen dat je er precies langsgelopen bent.
Je kunt natuurlijk ook winnen, winnen, winnen. Want ik zou Franska niet zijn als ik niet ook iets voor jou had geregeld. Dus als je nog niet meteen morgen die kant op gaat, doe dan mee aan de verloting. Laat een reactie achter op Facebook en kijk volgende week maandag of je een van de drie gelukkige winnaars bent. Zo niet, dan kan ik alleen nog maar voor je hopen dat je daarna nog genoeg tijd hebt om het te kopen.
Heel veel plezier deze week en hopelijk ook alvast wat heerlijke vakantievoorpret.
Arrivederci! Tot zometeen op Facebook
Liefs van Franska
Door: Franska
