‘Nee! Wat dacht u er zelf van, mevrouw de burgemeester?’

 

‘Natuurlijk wil ik geen bordeel van heb ik jou daar in mijn achtertuin!’

 

 

Het is te druk op de Wallen van Amsterdam. Te veel ramen, te veel meisjes en vrouwen, te veel gluurders, te veel dealers en dito gebruikers, te veel dronken toeristen, te veel overlast voor bewoners. Ramen sluiten? Vergunningen intrekken als er misstanden zijn? Handhaven? Heel streng en heel consequent? Nee dus. Ons stadsbestuur heeft een veel ludiekere oplossing. Het idee is om een erotisch centrum buiten het stadscentrum te bouwen. Denk daarbij aan een hele rits ramen met vrouwen erachter, bananenbarachtige horeca, erotische cinema’s, restaurants met weet ik veel op de kaart en in de bediening en you name it.

 

Negen plekken waren er bedacht om dit centrum uit de grond te stampen. Drie plekken zijn er over. En daarvan zijn er twee op respectievelijk 100 en pakweg 250 meter van waar ik woon. Van waar heel veel mensen wonen – ook gezinnen – en een aantal grote scholengemeenschappen en héél veel bedrijven zitten – we hebben het hier over RAI én Zuidas –. Het handige van deze plekken, zo redeneerden de onverlaten die dit bedachten, is dat zowel de metro als de tram en de trein hier stoppen, terwijl zij die met de auto onderweg zijn naar een wip, alleen maar even hoeven af te slaan op de Ring-zuid.

 

Anderhalf miljoen bezoekers per jaar worden er verwacht en dat komt neer op meer dan 4000 bezoekers per dag.

 

Van de week was er een inspraakavond. Het belang dat het stadsbestuur aan het stichten van het grootste bordeel van Europa toekent moet wel enorm zijn, want niet de verantwoordelijke wethouder maar onze burgemeester was er hoogstpersoonlijk voor uitgerukt. Overlast, vroeg ze? Door de hordes scholieren die dagelijks langs het centrum moeten om hun school te bereiken? Door een metro of tram of trein vol met dronken toeristen of bijvoorbeeld voetbalsupporters onderweg naar een afzakkertje? Door drugsdealers en –gebruikers omdat het één het ander aantrekt in dit soort gevallen? Door kerels die ’s nachts, als er dus geen openbaar vervoer meer rijdt, de kriebels krijgen en even moeten en door allerlei ander gespuis dat weinig goeds in zinnen heeft?

 

Met die overlast loopt het volgens mevrouw de burgemeester wel los. De gemeente heeft immers voorafgaand aan deze plannen een aantal diepgaande onderzoeken laten uitvoeren. Veel cijfers en feiten uit die onderzoeken werden van tafel geveegd door de zaal, maar daar kon mevrouw Halsema niet op ingaan. Dat ze niet alle cijfers paraat had moesten we haar bovendien vergeven, vond ze. Ze was gekomen om naar haar onderdanen te luisteren namelijk en ze vond het niet de bedoeling dat die er een overhoring van gingen maken.

 

En dan was er nog het principe van ‘not in my backyard’. Dat speelt altijd een rol bij dit soort plannen. Nee, dank je de kookkoek! Natuurlijk wil ik geen bordeel van heb ik jou daar in mijn achtertuin! Als ik dat zou willen zou ik immers op de Wallen zijn gaan wonen en dat ben ik heel bewust niet. Het laatste woord is hierover nog lang niet gevallen en daarbij werd Rome ook niet in één dag gebouwd.

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans