Nazomergevoel? Dat krijg je hier zeker van!
Heb jij dat nou ook? Dat je nu het ‘gewone’ leven weer begint zo’n zin hebt in een serie die nog even lekker zomers aanvoelt? Kijk dan vooral naar ‘Chesapeake Shores’ op Netflix.
De (school)vakantie is na dit weekend officieel voorbij in het hele land, en met een beetje mazzel beleven we nog een fijne nazomer. Maar mocht het weer nou tegenvallen, waardoor we ’s avonds binnen op de bank belanden in plaats van in de tuin, geen nood: netflixen blijft ook gewoon lekker. Met zo’n feelgood-serie vol familiedrama bijvoorbeeld. ‘Chesapeake Shores’ heet mijn laatste vondst en ik durf te bekennen dat ik het hele eerste seizoen (tien afleveringen) in één regenachtig weekend bekeken heb en dat ik nu elke week verlangend uitkijk naar een nieuw deel van het tweede seizoen…
Heerlijk! Alleen al het decor waarin het zich afspeelt. In een dorp aan de Amerikaanse oostkust, in de Chesapeake Bay. Zo’n Pippi Langkous-familiehuis, met veranda’s om over zee uit te kijken. Echt iedereen woont even mooi in dit dorp. En dan dat gezin met vijf soort van volwassen kinderen, drie dochters en twee zoons. Gescheiden ouders. Moeder verliet ooit haar man – en daarmee de kinderen – vader probeerde het samen met z’n moeder te rooien. Maar iedereen liet natuurlijk steken vallen en ieder kind dealt op zijn manier met wat er in zijn rugzakje zit.
De serie begint als dochter en zakenvrouw Abby terugkomt uit New York om haar jongere zusje Jess te helpen met haar bed & breakfast. Jarenlang is Abby veel te druk geweest met haar carrière, dochters en scheiding om oog voor iets anders te hebben. En terwijl ze haar zusje helpt om een faillissement te voorkomen, gebeurt er thuis van alles en nog wat, zelfs moeder komt weer op de proppen. En Abby’s oude liefde Trace, die succesvol muzikant in Nashville is geworden, kruist haar pad. Ze heeft hem, nadat ze hem zestien jaar geleden abrupt in de steek had gelaten, nooit meer gezien.
Moet ik nog meer zeggen, nee toch? Gewoon kijken.
Journalist Caroline Griep doet iedere dag weer een poging tot opgeruimd leven. Daar schrijft ze over. En over alles wat er verder bij komt kijken om haar bestaan als zzp’er, emptynest-moeder, vrouw van 50+ en herstellend borstkankerpatiënt op de rails te houden.
Fotografie portret: Esmee Franken, visagie: Linda van Iperen, haarstylist: Mandy Huijs
