Franska.nl

Na die keer in de sauna wist Herma dat ze terecht argwaan koesterde

‘Ik liet hem in de waan dat ik hem geloofde.’

‘Ik kreeg voor het eerst argwaan toen mijn man me mee uit nam naar een restaurant. We waren er nog nooit geweest en het was best een eindje rijden. Daarom verraste het me toen hij bij binnenkomst uitbundig werd ontvangen met een ‘wat fijn dat we u weer mogen begroeten’. Hij reageerde er niet eens op en keek mij aan met zo’n blik van ‘deze mevrouw moet de weg een beetje kwijt zijn’. De gastvrouw in kwestie was een op en top professional, want ze ging nergens op door toen er geen reactie kwam. Dat mijn man niets terugzei vond ik achteraf vreemd. Hij had toch gewoon kunnen zeggen dat hij hier nog nooit eerder was geweest en dat mevrouw zich blijkbaar vergiste, zoals hij ook tegen mij zei toen ik er aan tafel naar vroeg?

 

Toch vergat ik het voorval – of misschien koos ik er wel voor om het te vergeten – en herinnerde ik het me pas heel veel later toen zich een soortgelijke situatie voordeed in een wellnessresort. Hij had van horen zeggen dat het er geweldig was, zo luidde zijn verhaal. Als verrassing voor mijn verjaardag had hij voor ons samen een arrangement geboekt. Dit keer was het een mevrouw achter de bar die mijn man herkende. ‘Wat leuk om u weer te zien. Tevreden klanten zien we graag terug!’ In de sauna vroeg ik ernaar. Blijkbaar had hij een bekend hoofd, zei hij. Alleen was de barjuffrouw stukken minder professioneel dan de gastvrouw van het restaurant, want ze maakte het nog wat erger door later te vragen of hij inderdaad zo goed had geslapen als ze voorspeld had na zijn laatste bezoek.

 

Ik liet hem in de waan dat ik hem geloofde maar begon achter zijn rug om zijn gangen na te gaan. Door steeds als ik de gelegenheid kreeg zijn telefoon en e-mails te checken kwam er een naam boven water die verdacht vaak opdook. Geen achternaam zoals bij al zijn andere contacten maar alleen ‘Marijke’.  

 

‘Wie is Marijke?’ vroeg ik hem toen we aan tafel zaten. Hij schrok zichtbaar en stamelde iets van dat hij niet wist waar ik het over had. Ik sloeg met mijn hand op tafel toen ik tegen hem schreeuwde dat hij tien tellen had om met de waarheid te komen. Eerst was het verhaal dat Marijke iemand van zijn werk van vroeger was, maar dat hij haar nooit meer zag. Toen ik dreigde dat ik morgen wel even bij zijn werk langs zou komen kwamen de tranen.

 

Marijke was niet alleen zijn vriendin en zijn maîtresse, maar ook degene met wie hij naast mij een compleet leven had ingericht. Al die keren dat hij zogenaamd voor zijn werk op pad was geweest, was hij met Marijke onderweg geweest naar restaurants, de sauna, een weekend naar Parijs, Marijkes ouders en vrienden en Marijkes zoon. Het kostte me in totaal een week om dit hele dubbelleven uit hem te trekken. Daarna zette ik hem voor het blok: zij eruit of hij eruit. Hij koos voor mij, ging diep door het stof en beloofde met zijn hand op zijn hart beterschap. 

 

In eerste instantie nam ik daar genoegen mee. Waarschijnlijk omdat ik zelf ook in shock was en ik de stap om hem het huis uit te zetten nog niet kon overzien. Maar mijn respect voor hem was ik kwijt en mijn liefde voor hem bleek niet zo onvoorwaardelijk als ik altijd dacht. Na een half jaar heb ik alsnog de echtscheiding in gang gezet. Het was het enige wat ik kon doen wilde ik mezelf nog in de spiegel aan kunnen kijken.’

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’

 

Herma’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.