Ligt er helemaal aan wie erbij is, maar laatst toen we ineens mensen over de vloer hadden, die ik tot dan toe eigenlijk alleen op het werk had gezien, hoorde ik mezelf bezig. ‘Ja lief klein liefje, kom maar hier hoor, wat is er aan de hand? Heb je lekker buiten gespeeld?’ Tssss. En dat was nog niet het enige. Ook nog zo’n hoog zoetig piepstemmetje erbij.
Doe normaal zeg
Dat bedacht ik me ineens, maar toen was het al te laat, ik had het al gedaan. Die katten denken waarschijnlijk al lang dat ik hartstikke mesjogge ben. Die hebben het er onderling gewoon over. Maar ze laten het maar zo, want ja, baasje is nu eenmaal niet helemaal goed snik. En trouwens, zo was ze al toen wij hier kwamen. Zo lang ze maar op tijd eten in onze bakjes doet, hoor je ons niet mopperen. En als ze het leuk vindt, mauwen we ook nog een beetje terug. Levert misschien meer brokjes op. Of lekkerdere.
Ze hebben overigens wel een deal die twee. Alleen het vrouwtje mauwt terug. Mannetje vindt dat echt een brug te ver. Ik wil wel eens weten wie er eigenlijk precies dezelfde toon aanslaat tegen z’n huisdier als bijvoorbeeld tegen de buurvrouw of de bakker. Ik noem maar wat.
Dus even heel eerlijk, heb jij ook een andere stem als je tegen je kat praat? En ik kan het me niet herinneren van vroeger, toen wij een hond hadden, dat is intussen te lang geleden, maar doen mensen met honden dat eigenlijk ook?
