Moet ik mijn buurvrouw waarschuwen voor het gedrag van haar dochter?
Als Elleke in de tuin geniet van een mooie zomeravond hoort ze haar buurmeisje praten met een vriendin en schrikt ze enorm van wat Noah te zeggen heeft…
‘Buiten is het nog licht als ik met een boek op de loungebank plof. Mijn jongens zijn nog op de skatebaan dus ik heb het rijk alleen. Ik hoor de vogels fluiten en de lucht kleurt langzaam roze. Het is heerlijk om zo even de boel de boel te laten en te genieten van een lome zomeravond.
Aan de andere kant van de schutting hoor ik de achterdeur opengaan en de voetstappen op de tegels. Ik schenk er verder geen aandacht aan. Het zijn de geluiden van de buren. Net als ik een alleenstaande moeder met een puberdochter van vijftien. Ze wonen er nog niet zo lang en ik spreek ze niet zo vaak want ze zijn nogal op zichzelf. Mijn kinderen zitten op een andere school en die vinden meisjes per definitie stom. De moeder is vaak weg en dan is haar dochter Noah alleen thuis met een paar vriendinnen. Meestal hoor ik dan wat gegiechel, maar dit keer is het anders.
In eerste instantie let ik niet op het geroezemoes van de stemmen, maar na enige tijd wordt het geluid steeds harder. En dan dwarrelt er een doordringende zoete geur over de schutting. Dat doet me denken aan mijn eigen pubertijd toen ik weleens blowde. Ik vond er eigenlijk niet zoveel aan dus is het bij twee keer gebleven. De stemmen praten steeds harder en ik kan luid en duidelijk volgen wat de meisjes tegen elkaar zeggen.
Ze moeten allebei hoesten en beginnen nog harder te lachen. Blijkbaar begint het spul te werken en worden ze langzaam high. ‘Hoeveel heb je dan in huis?’ vraagt het vriendinnetje aan Noah. Dan hoor ik haar zeggen dat ze een grote zak heeft verstopt achter de schuifdeur op zolder. ‘Op een plek waar mijn moeder nooit komt en het dus nooit zal ontdekken. Het verdient best lekker hoor. En op school is er niemand die denkt dat ik dat spul verkoop.’ Dan beginnen ze weer heel hard te lachen en hoor ik dat er een kurk van een fles wordt getrokken.
Er schiet van alles door mijn hoofd. Een meisje van vijftien dat alleen thuis is. Zitten ze nou te blowen en te drinken? Maar waar ik het meest van schrok waren Noah’s woorden over het spul verstoppen en niemand die denkt dat ze dat spul verkoopt. Wat zou ze dan verkopen? Toch geen wiet?
Opeens zie ik het voor me. Mijn buurmeisje is een dealer en bewaart haar koopwaar op de zolder. Omdat haar moeder zo vaak weg is kan ze dus haar gang gaan, want er is verder niemand die in de gaten heeft waar ze mee bezig is. Mijn hemel, dat kind is pas vijftien!
Wat moet ik nou doen? Zit ze soms op te scheppen naar haar vriendinnetje toe? En een beetje stoer te doen? Mijn zoons hoor ik af en toe ook de grootse onzin verkopen aan hun vrienden. Ik moet er dan altijd wel om gniffelen hoe onzeker ze toch nog zijn ondanks hun grote lijven en schoenmaat 44. Maar dit, dit klonk wel alsof Noah meende wat ze zei.
Dan doe ik maar net of ik een hoestbui krijg en hoor ik een paar tellen later voetstappen en de achterdeur met een harde klap dichtgaan. Zo, ze weet nu dat ik haar geheim ken. Maar wat moet ik nou doen? Ik ken de buurvrouw helemaal niet zo goed. We zeggen elkaar gedag en ik neem weleens een pakketje voor ze aan. Meer dan wat beleefde gesprekjes heb ik niet met haar.
Maar als Noah inderdaad echt doet wat ik haar hoorde zeggen, moet ik haar moeder daar dan niet van op de hoogte brengen? Misschien loopt ze wel gevaar omdat ze dat spul ook weer ergens vandaan moet halen. Wordt ze misschien onder druk gezet om te dealen? Ik zou het zeker wel willen weten als mijn kinderen met criminele dingen bezig zijn. Ook als dat betekent dat iemand mijn jongens moet verraden.
Noah weet nu dat ik weet wat ze wiet verkoopt op haar school, maar wat moet ik met die informatie doen? Moet ik eerst met haar gaan praten of moet ik de buurvrouw waarschuwen voor het gedrag van haar dochter?’
