Miriam ziet de nieuwste trends en zou maar al te graag meteen naar de winkel rennen voor een fluorescerend haarbandje. Maar is dat – op haar leeftijd – wel een goed idee?
De Olivia Newton John in me herleeft
De nieuwe herfst- en wintercollectie prijkt in de etalages, komt voorbij op Instagram en wordt volop gepromoot op Pinterest. Wat ik als pubermeisje om mijn ranke lijfje droeg is nu weer helemaal hip. Oude wijn in nieuwe zakken en ik vind het toch een potje leuk! De Olivia Newton John in me herleeft. (Waar ben je trouwens Olivia?) Die sportieve atletische kleding van toen heet nu ‘athleisure’. Het liefst ren ik meteen naar de winkel om fluorescerende zweetbandjes te kopen om die vervolgens gezellig als armbanden en hoofdband om te doen, al weet ik dat ik dat op mijn leeftijd beter kan laten.
‘Terwijl ik online op zoek ben naar leuke sneakers dreunt ‘Let’s get physical’ door mijn speakers’
Maar wat dan wel? Soms zou ik willen dat ik op schoenen- en kledinggebied last had van verzameldrift. Dat ik die fantastische grijze joggingtrui uit 1981 zó uit mijn kledingkast kon trekken. Mijn Adidas gymschoenen uit 1984 tevoorschijn kon halen om onder mijn nieuwe zwarte stretch kokerrok te dragen. Helaas. Om met de woorden van de moeder van Jan Smit te spreken: ‘Alles is wèg’. Jammerjammerjammer. Die Adidas gympen van toen zijn nu hélemaal retro. Die joggingtrui zou het ontzettend leuk doen op mijn nieuwe rok. Terwijl ik online op zoek ben naar leuke sneakers dreunt Olivia’s ‘Let’s get physical’ door mijn speakers.
De bedoeling is om precies die dingen uit het modebeeld te jatten die mij staan. Te vaak zie ik vrouwen met kleding waarvan ik denk: het past wel, maar het stáát niet. Een knalroze Adidasbroek is superleuk en casual te dragen als je achttien bent, maar na je veertigste zie je er uit alsof je constant onderweg bent naar de sportschool. Ik volg niet meer klakkeloos wat ‘in’ is.
Als ik iets koop, moet het óf een goed basisstuk zijn óf passen bij de rest van mijn garderobe. Geen hippe sweat pants voor mij in ‘colour blocking’, wel zo’n hippe sweat pants in het grijs. Daarboven een simpel ruimvallende blouse of sweater. Ik houd mijn basis rustig en met felgekleurde accessoires spice ik deze herfst mijn outfit op. Waar ik vroeger als een dolle alles droeg wat dreigde hip te worden, weet ik op mijn achtenveertigste precies wat mij wel en wat mij niet staat. Niks erger op kledinggebied dan een van mijn kinderen horen zeggen: ’Mam? Ben je daar niet een beetje te oud voor?’
Wat ook erg is? Ik ontdek nu pas, 35 jaar nadat Olivia hier een hit mee had, dat ‘Let’s get physical’ helemaal niet over aerobics gaat. Als mijn kinderen dát horen, lachen ze me écht uit.
Miriam Mars kreeg de liefde voor mode met de paplepel ingegoten. Als een van de eersten liep ze in petticoat en houtje-touwtjejas.
Fotografie: Esmee Franken, visagie: Linda van Iperen, haarstylist: Mandy Huijs
