‘Mijn moeder was een voorbeeld voor iedereen’
‘Ja ook voor mij!’
‘Mijn moeder was als huisarts een voorbeeld voor iedereen. Ze was niet alleen de eerste vrouwelijke huisarts in de wijde omtrek – we schrijven Zeeland in de jaren zestig -, maar ook verschrikkelijk bekwaam en doortastend en veelzijdig. Als er een vrouw moest bevallen en er was geen vroedvrouw aanwezig, dan werd mijn moeder gebeld om de kraamvrouw te verlossen. Ik kan me niet herinneren dat ze ooit één misser heeft begaan of symptomen over het hoofd heeft gezien – in ieder geval niet het soort misser met een dramatische afloop tot gevolg. Ze leverde altijd, ze was er altijd, ze ging vrijwel nooit met vakantie. Haar patiënten waren haar leven en dat ging zo ver dat als er een patiënt was overleden, ze daarna bij de nabestaanden langsging om te kijken of ze iets voor hen kon betekenen.
En mocht je nu denken dat ik me ga beklagen over de rol die mijn moeder voor mij speelde, dan kan ik je geruststellen. Want mamma was er ook voor mij. Zij was degene die mijn verjaardagspartijtjes organiseerde en tussen haar patiënten door even een kopje thee met me kwam drinken als ik uit school kwam, en zij was degene die met me naar de stad ging om nieuwe kleren voor het seizoen uit te zoeken en daar een feestje van te maken. En als ze er zelf eens niet bij kon zijn, dan regelde ze dat mijn vader er in ieder geval bij was. Natuurlijk scheelde het dat mijn vader altijd vierkant achter haar heeft gestaan en heel erg trots op haar was. Hij viel als een blok voor haar toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten en zijn liefde voor haar bleef tot zijn einde onverminderd waarachtig en intens.
Vorig jaar overleed mamma op negentigjarige leeftijd. Dat was een jaar na mijn vaders overlijden. Vlak voordat ze haar laatste adem uitblies zei ze: ‘Officieel is een gebroken hart natuurlijk geen medische indicatie, maar ik geloof inmiddels wel dat het een ernstig lijden is waaraan mensen kunnen overlijden.’ Ik vond het onmogelijk om tijdens haar afscheid voor haar te speechen – bang door emoties te worden overmand. Wat ik te zeggen had liet ik in grote letters op een scherm projecteren:
Als iedereen een huisarts zoals mijn moeder had, zou er minder lijden zijn op de wereld.
Als iedereen een echtgenote zoals mijn moeder had, zou er veel meer liefde zijn op de wereld.
Als iedereen een moeder zoals mijn moeder had, was de wereld een veel betere plaats.’
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
Door: Redactie Franska.nl
