Mijn meest memorabele oud en nieuw
Dronken van de champagne – en van geluk.
Eind jaren tachtig maakte ik, met wat later de vader van mijn kind zou worden, een rondreis van vijf hele weken door Thailand. Dat Thailand nog onschuldig was in die jaren zul je me niet horen zeggen. Hoewel. De Phi Phi-eilanden waren nog niet meer dan wat zandplaten in de Andamanse Zee met welgeteld één toeristenonderkomen genaamd Charlies Place, waar we een hele week bleven om niets anders te doen dan ongegeneerd te lanterfanten.
Tegen de tijd dat het jaar – én onze rondreis – ten einde liep, keerden we terug naar Bangkok. Wat was hier een fijne plek om oud en nieuw te vieren, vroegen we een taxichauffeur. Daar hoefde de man geen moment over na te denken, want dat kon alleen maar het Mandarin Oriental Bangkok zijn en daar had hij helemaal gelijk in. We boekten er het ‘new-year’s-eve’-arrangement, gingen nog even langs een kleermaker om ons iets te laten aanmeten om niet al te zeer uit de toon te vallen en maakten ons op voor een jaarwisseling om nooit meer te vergeten.
Mensen van over de hele wereld vulden de feeëriek verlichte tropische tuinen pal aan de Chao Phraya-rivier om zich tegoed te doen aan de overdadige buffetten en de champagne die rijkelijk vloeide. De big band vertolkte dansmuziek uit de jaren vijftig en zestig en toen het twaalf uur was, werd het nieuwe jaar ingeluid met een spetterend vuurwerk op de rivier. We dansten tot het ochtendgloren. Dronken van de champagne en van geluk. En omdat deze avond voor ons eeuwig mocht duren!
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
