Franska.nl

Mijn man wil met me naar een sjieke parenclub

We hadden beiden een drukke week waardoor het onderwerp niet ter sprake kwam.

We hadden beiden een drukke week waardoor het onderwerp niet ter sprake kwam. Tot de zaterdagavond. We kookten samen en maakten een mooie fles wijn soldaat. Op de bank hadden we lome seks. Alles was goed. Ik maakte twee Irish coffee, daar houden we beiden enorm van. En terwijl we nagenoten, wierp Bram een balletje op over het weekend ervoor. Over de documentaire. En hij vertelde ook eerlijk dat hij wat had rondgeneusd op een swingerssite. Nu was mijn reactie milder. Ik waardeerde Bram om zijn eerlijkheid. ‘Iedereen heeft toch fantasieën?’ zei hij. ‘En het is toch ook niet heel vreemd dat mensen, die al heel lang bij elkaar zijn, het eens met een ander willen doen?’ Ik werd absoluut niet boos. Zei het wel te begrijpen, maar ook dat ik me niet in zulke mensen kon verplaatsen. Omdat ik niet die behoefte heb.

Nieuwsgierig geworden

Toch wist Bram me over te halen om samen een swingers- en parenclubsite te bekijken. Zonder verwachtingen, dat beloofde hij. Ik nestelde me tegen hem aan en moest toegeven dat – wat voorbij kwam – er best appetijtelijk uitzag. Eigenlijk werden we beiden best opgewonden bij het lezen van de profielen en het zien van de foto’s. En voor we het wisten hadden we voor de tweede keer die avond seks. Superseks, waarbij we ons veel meer dan anders lieten gaan. En waarbij we eerlijk onze fantasieën uitspraken, iets wat we (bijna) nooit deden. Eigenlijk kreeg de avond een heel andere wending. Het zal beslist ook met de alcohol te maken hebben gehad dat mijn nieuwsgierigheid een klein beetje was gewekt.

Verrassing!

Dat ontging Bram natuurlijk niet. Niettemin liet hij het onderwerp (redelijk) rusten. Dat kwam ook door de laatste drukke maanden op ons werk. ’s Avonds waren we echt moe en allang blij dat we thuis waren. Totdat we twee weken geleden Sinterklaas vierden met de kinderen en hun aanhang. Het was een heerlijk avondje vol gezelligheid. Nadat we samen de rommel hadden opgeruimd, klopte Bram me bij hem op de bank en vroeg of ik even bij de Sint wilde komen. De Goedheiligman had nog een verrassing voor me in petto.

Parenclub

Het waren twee kaarten voor een chique parenclub, inclusief wellness en hotelovernachting. Ik wist niet of ik moest lachen of boos moest worden. Of iets ertussenin. Bram wist het wel. Hij zei de keuze volledig aan mij over te laten en absoluut niet teleurgesteld te zijn, wanneer ik zou bedanken. ‘Nou ja, een klein beetje dan’, gaf hij toe. En nu zit ik met een dilemma. Het is duidelijk dat Bram dolgraag oudejaarsavond wil uitluiden in de parenclub. En ik? Ik weet het niet. Aan de ene kant vind ik het best een spannende gedachte. Maar aan de andere kant lijkt het me ook onwaarschijnlijk eng om ‘het’ met een ander of met anderen te doen. Bram is er heel relaxed in. Wanneer het één van ons niets lijkt, gebeurt er ook niets. Dat belooft hij en daar vertrouw ik hem ook op. Overmorgen is het zo laat. Maar of we de klok thuis of in de parenclub horen luiden, is voor mij nog steeds de vraag.