Franska.nl

‘Mijn dochter is verliefd op iemand die in een tbs-kliniek zit’

Als haar dochter na een moeilijke periode opnieuw verliefd wordt is Bea heel blij voor haar. Tot ze erachter komt wie hij is en waar hij woont. 

 

‘Onze dochter Joyce heeft altijd al een groot hart gehad. Als klein meisje bracht ze zelf geplukte bloemen naar onze buurvrouw die net haar man verloren had. Om haar een beetje op te vrolijken. En later, op de middelbare school, nam ze het altijd op voor klasgenoten die gepest werden en had ze een bijbaantje in een verzorgingshuis. Het verbaasde ons dan ook niks dat ze na haar eindexamen koos voor een opleiding tot sociaal werker, iets waar haar hart ligt en waar ze met heel veel plezier leert. Het gaat haar ook makkelijk af en inmiddels loopt ze vijf maanden stage in een tbs-kliniek. 

 

Ook hier doet ze het hartstikke goed en leert ze iedere dag weer nieuwe dingen. Ik moest eerst wel even slikken toen ze vertelde dat ze daar een stageplaats had gevonden. Ze loopt mee met een aantal therapeuten die patiënten behandelen met een psychische stoornis om ze op een veilige en verantwoorde manier terug te laten keren in de maatschappij. De meeste mensen die hier wonen hebben eerst een tijdje in de gevangenis gezeten en zijn nu onder behandeling om ervoor te zorgen dat ze niet opnieuw ernstige feiten plegen. Dankbaar werk, vindt Joyce, en ze heeft al laten merken dat ze hier ook wel zelf haar werk van wil maken als ze straks is afgestudeerd. Ik was heel blij voor haar dat ze het zo naar haar zin heeft want vlak voor de start van haar stage liep haar verkering na vijf jaar op de klippen en was ze heel erg verdrietig. Ze was bang dat haar hele toekomst in duigen zou vallen want ze maakte zelfs al plannen om met haar nu ex-vriendje samen te gaan wonen. De stage kwam dus als geroepen, want dan moest ze wel met iets anders bezig zijn. 

 

Al snel kwam ze thuis met enthousiaste verhalen over de medewerkers en de patiënten. Wie ze zijn en waarom ze daar zitten. En na verloop van tijd viel het me op dat ze een naam wel heel vaak liet vallen, ene Bas. In eerste instantie dacht ik aan een collega tot ik me afvroeg of het soms om een patient ging. Ik maakte me daar behoorlijk ongerust over want het zijn natuurlijk geen lieverdjes die daar in die kliniek zitten. Alleen hoe kon ik daar met haar over praten? 

 

Toen we gisteren samen in de auto zaten, greep ik mijn kans en vroeg haar op de man af hoe het nou zat met die Bas. Ze werd vuurrood en wilde er in eerste instantie niks over kwijt. Pas toen ik beloofde om niks tegen haar vader te zeggen zei ze dat ze er niks aan kon doen, maar dat ze als een blok voor hem gevallen was. Ze herkende iets van zichzelf in Bas toen ze hem in de ogen keek. Mijn maag draaide zich om toen ik haar woorden hoorde.

 

Joyce zegt dat ik me nergens zorgen over hoef te maken want ze weet heus wel dat ze er niks mee kan en mag doen, maar dat ze dat wel heel jammer vindt. Bas is gewoon een heel leuke man en ze vindt dat ik wel moet weten dat haar patiënten net gewone mensen zijn.  Alleen zie ik dat toch echt anders en ben ik als de dood dat deze Bas een of andere psychopaat is die haar gedachten weet te bespelen, omdat hij precies weet op welke knoppen hij moet duwen om bij haar zijn zin te krijgen. 

 

Ik heb er de hele nacht wakker van gelegen en begrijp ook totaal niet waar haar gevoel voor die vent opeens vandaan komt. Mijn man en ik hebben haar warm en liefdevol opgevoed en ze is nooit aandacht tekortgekomen. Ook haar ex-vriendje heeft haar altijd als een prinses behandeld, dus daar kan het ook niet aan liggen. Toen ze vanmorgen de deur uitging om naar haar werk te gaan heb ik haar nogmaals op het hart gedrukt om zich goed te realiseren wat deze idiote verliefdheid voor consequenties kan hebben en ik heb gezegd dat ik wil dat ze haar stagebegeleider of een vertrouwenspersoon inlicht om over haar gevoelens te praten. En dat ik het meende dat ik, als ze dat niet zou doen, zelf wel in actie zou komen.

 

Ik snap heel goed dat Joyce volwassen is en haar eigen keuzes moet maken in haar leven en ik gun mijn dochter haar geluk. Maar ik had nooit gedacht dat ze verliefd zou kunnen worden op iemand met een crimineel verleden die in een tbs-kliniek woont. Dat maakt me bang en daarom vind ik dat ze tegen zichzelf in bescherming worden genomen, voordat het te laat is.’