Franska.nl

 

 

Daar is ie weer hoor, de reclamespot van Metakids waarin gevraagd wordt om een bijdrage. Stichting Metakids zet zich in voor onderzoek naar metabole ziekten, en dat is hoognodig. Een metabole ziekte is een ziekte waarbij, door een foutje in het DNA, de stofwisseling niet goed werkt. ‘Veel kinderen met een metabole ziekte halen hun eerste verjaardag niet eens’, roept het spotje mij toe. En dat vind ik natuurlijk gruwelijk.

 

Als dat wat je lichaam tot zich neemt niet wordt omgezet naar bouwstoffen en/of energie, valt het leven niet mee en houdt het snel op. Ik vind het dus erg goed dat daar aandacht voor wordt gevraagd, maar begin me langzaamaan ook een beetje te ergeren aan dat spotje. Elke avond dat ik het opgenomen journaal wil bekijken, ben ik eerst verplicht om die spot uit te kijken en eigenlijk vind ik dat niet fair. Niet fair naar de andere stichtingen waar ook geld voor nodig is, en niet fair naar de andere adverteerders die ik wel kan doorspoelen.

 

Zou Metakids daar nou heel veel geld voor betalen aan de zender? Dat vraag ik me dan af. Geld dat eigenlijk beter ingezet had kunnen worden voor dat broodnodige onderzoek?

 

Of nept mijn provider mij hiermee? Beloven zij mij in ruil voor veel geld dat ik geen reclame hoef te kijken, en houden zij zich daar vervolgens dan niet aan?

 

En wanneer houdt het dan op? Want zoals met veel dingen waarbij de mens betrokken is, volgt na de een vast ook weer de ander. En dan kun je straks voor heel veel geld een reclameblokje kopen dat niet doorgespoeld kan worden door mensen die betalen om te mogen doorspoelen. Tenzij de mensen die willen blijven doorspoelen dan ook weer meer gaan betalen. Bah.

 

Het houdt niet op zo. En u merkt dat ik het ook niet fair vind naar mij. Ik betaal namelijk best wel veel geld om de reclame te omzeilen, maar kan dat dan niet doen met die van de stichting waar ik, notabene, allang geld naar heb overgemaakt. En de eerste tien keer dacht ik nog: Soit. Het is belangrijk, dus het moet maar even. Maar tijdens al dat wachten ga je blijkbaar ook ergens anders aan denken.

 

Aan: hoeveel “bedelacties” (ik noem het nu even oneerbiedig zo, maar dan begrijpt iedereen wat ik bedoel) zijn er eigenlijk wel niet? En veel daarvan gaan over kinderen die het ontzettend slecht hebben. Kinderen zonder eten, zonder drinken, zonder woonruimte, zonder bed, zonder ouders, zonder educatie, zonder veiligheid, zonder dak, zonder alles. En voor al die problemen moet geld ingezameld worden om een oplossing te vinden.

 

Maar een oplossing tegen oorlog, wie doet daar nou eens onderzoek naar?

 

Veel kinderen halen hun eerste verjaardag ook niet door oorlog, of honger als gevolg van bommen. Hoeveel kinderen verliezen hun ouders, huis, veiligheid, educatie, waardigheid, ledematen, vriendjes, of alles tegelijk, in één klap door dit ene probleem. Door conflicten over een hek dat zou aangeven waar iemand wel of niet mag komen. Of door een geloof dat zegt dat iemand deugt of niet deugt. Dat vinden we blijkbaar een goede reden om elkaar de hersens in te slaan en elkaars spullen te slopen. Althans, dat denk ík niet – en u waarschijnlijk ook niet – dat denken dan mensen die vinden dat zij beter zijn dan andere mensen. En ik denk eigenlijk dat het veel beter is om dáár nou eens voor te gaan inzamelen, en een oplossing te zoeken.  

 

Zodat we die kinderen die we redden van de dood door ziekte, tekort, of een milieuramp daarna niet alsnog de dood injagen met louter haat.

 

Want oorlog is nog altijd de “ziekte” met het grootste sterftecijfer, denk ik.