Franska.nl

Meike is de jetset zat (Deel 1)

 

Daan en Meike zijn succesvol en rijk, maar haar jetsetleventje gaat Meike steeds meer tegenstaan.

 

 

‘Toen Daan en ik elkaar leerden kennen, nu twintig jaar geleden, waren we beiden even ambitieus. En stapeldol op elkaar. Ieder op onze eigen manier werkten we aan onze carrières. Daan in de IT-wereld, ik als plastisch chirurg. We maakten lange dagen en dat wierp zijn vruchten af. Al toen we amper dertig waren konden we het ons financieel veroorloven om een prachtige vrijstaande woning te kopen. Het leven leek ons toe te lachen.

 

En dat deed het ook, jarenlang. We kregen twee gezonde zoons en een dochter. In de tijd dat ze nog niet naar school gingen werkte ik minder uren. Dat vond ik niet erg, integendeel. Ik genoot volop van onze Bas, Rick en Amy en van hun gedreutel om me heen. Maar, eerlijk is eerlijk, toen ons trio niet meer hele dagen thuis was, stond ik te popelen om weer volop aan de slag te gaan. Om nieuwe technieken te leren. En om mensen die problemen hadden met hun uiterlijk blij te maken. Het gaf me zoveel voldoening.

 

Veel geld

In die jaren groeide het bedrijf van Daan gestaag. Hij verdiende veel geld. Van de maandelijkse fee uit zijn onderneming konden we ruimschoots leven. Het geld dat ik verdiende zetten we opzij. Voor de kinderen, voor later. Het is niet zo dat we erop los leefden, maar bepaald zuinig waren we ook niet. Onze vakanties, de auto’s, kleding, kinderfeestjes, we keken niet op een paar knaken meer of minder.

 

Mensen helpen

Of we daardoor veranderden? Ik denk het niet. Althans, we hebben nooit gemerkt dat familie of vrienden ons arrogant vonden. Zo zijn we ook niet. Daan en ik delen graag. Geld hebben is mooi, maar het is ook relatief. En als wij mensen die ons dierbaar zijn financieel kunnen helpen dan doen we dat. Met liefde, want daar genieten we ook van.

 

Luxe vakanties

Het is wel zo dat door de jaren onze vriendenkring zich heeft uitgebreid met ook andere mensen. Koppels uit dezelfde branche, die zich eveneens meer dan uitstekend redden. Met hen trekken we er geregeld behoorlijk exclusief op uit. Een paar dagen naar een luxe resort op Ibiza, een midweek naar Monaco, een cruise zus en een gala zo. Gewoon, omdat het kan, zeggen we dan altijd lachend wanneer we proostend met de meest dure champagne weer op een of andere toplocatie neer zijn gestreken.

 

De echtgenotes

Het omgaan met deze club mensen is niet alleen gezellig, het is ook een vorm van netwerken. Onder het genot van fijne cocktails op een privéstrand wordt er geregeld gebrainstormd over onze bedrijven en banen. En geënthousiasmeerd door nieuwe ideeën brengen we deze dan dikwijls in de praktijk. Meestal met succes. Maar, dat geldt met name voor de mannen. De meerderheid van de dames vindt het eigenlijk wel goed. Zij voeren daags niet veel meer uit dan de kinderen van school naar hockey rijden en lunchen met vriendinnen. En winkelen. Of wellnessen. Zolang zij mee mogen varen op het schip met geld van hun echtgenoten zijn ze tevreden. En dat begint me steeds meer tegen de borst te stuiten.

 

Zitten te sippen

Maar dat is niet het enige. Ik ben plastisch chirurg en de dames lopen inmiddels tegen de vijftig. De tand des tijds kent ook bij hen geen pardon. Tel deze twee elementen bij elkaar op en je begrijpt dat ik steeds vaker word onderworpen aan visuele inspecties. En adviezen en tips over de aanpak van pigmentvlekjes, rimpels, kalkoennekken en implantaten. Ik ben echter specialist op het gebied van ‘zwaardere’ cliënten. Vrouwen die een borstamputatie hebben moeten ondergaan vanwege kanker, reconstructies na een ongeval of brand. Ik ben niet van de botox of andere fillers. Het staat me sowieso tegen om te spuiten en te snijden in een gezond lichaam. Een natuurlijk verzorgde vrouw met een stralende blik vind ik al gauw een schoonheid. Dat komt van binnenuit. Met dames die zitten te sippen over een kraaienpoot meer of minder kan ik niet zoveel. Juist omdat ik in mijn dagelijkse werk met echt ellendige situaties te maken heb.

 

Succes en geld

Ik luisterde altijd vriendelijk naar de ‘problemen’ waar deze dames mee kampen. Naar eer en geweten voorzag ik hen van advies, maar wel met de kanttekening goed na te denken voordat ze echt het mes in zich lieten zetten. Echter, tijdens ons laatste uitje kon ik maar moeilijk mijn irritaties verbergen. Het was een drukke week geweest, met complexe consulten en een operatie die al mijn aandacht opeisten. Ik was kapot en had me verheugd op een paar dagen rust.

 

Dit werd me niet gegund, want al bij de eerste borrel aan het zwembad begon het gezeur. Over lubberbuiken en striae. Ik besloot om hoofdpijn te veinzen en trok me terug op onze hotelkamer. Daan kwam al gauw achter me aan. Bezorgd. Ik zei eerlijk tegen hem dat ik de hoofdpijn had verzonnen en verlangde naar even écht rust. Hij begreep het, maar sprak wel de wens uit dat ik me weldra weer tussen het gezelschap zou mengen. Dit soort dagen waren niet alleen voor de ontspanning, zakelijk gezien brachten ze vaak weer nieuwe inzichten. En succes en dus geld. ‘Geld, geld, geld! Hou toch eens op met je geld en nieuwe kansen,’ beet ik hem toe, ‘ik ben er helemaal zat van, hoor je me?”

 

Benieuwd hoe het verder gaat met Meike en Daan? Lees dan morgen deel 2 van dit spannende feuilleton.

 

 

De namen van Meike en Daan zijn vanwege privacy gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie.

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.