Hoe doe je dat?
Margreet ziet af en toe door de bomen het bos niet meer. Hoe zorgt ze er nou voor dat ze de berichten van echt goede vrienden ziet op Facebook zonder dat ze door alle ‘ook leuke maar toch minder belangrijke’-boodschappen moet scrollen?
Omdat ik álweer een ontroerend Facebook-berichtje van een vriendin heb gemist en ik sowieso het gevoel heb dat ik meer mis dan meekrijg van mijn Facebook-vrienden, besluit ik weer eens rigoureus door m’n vrienden te gaan. Als ik de app open komt er net een vriendschapsverzoek binnen van een leuke meneer uit Frankrijk. Jean-Claude is weduwnaar en is vast op m’n – natuurlijk supervoordelige – profielfoto gestuit. Jammer Jean-Claude, ik voeg alleen maar vrienden toe die ik ooit face-to-face heb ontmoet. Ondanks die stelregel heb ik bijna driehonderd vrienden.
Scrollend door m’n vriendenlijst ontdek ik dat ik daarmee een middenmoter ben. Er zijn heel wat vrienden van me die er honderden meer hebben. Van de zzp-ers die Facebook gebruiken om te netwerken, begrijp dat, maar hoe doen al die andere mensen dat, voor wie Facebook níet onderdeel van hun werk is. Hoe onderhoud je al die ‘vriendschappen’?
Het verklaart wel waarom ik van een aantal allemansvrienden bijna nooit een reactie krijg op een post. Ze kampen vast met hetzelfde probleem als ik: door de bomen het bos niet meer zien. Maar hoe leuk is het dan nog om al die dierbare mensen te volgen, als je toch de helft mist?
Waar moet ik de tijd vandaag halen om iedere dag de belevenis van bijna driehonderd mensen op de voet te volgen?
Daarbij hanteert Facebook ook nog ondoorgrondelijke regels in het voorsorteren van berichten: like ik een post van iemand, dan komt die persoon als vanzelf in mijn ‘favorieten’ en als dat iemand is die veel post, mis ik dus andere berichten. En ik weet dat er mogelijkheden zijn om anderen voorrang te geven, maar wie selecteer ik daar dan allemaal voor?
Mij bezorgt het een schuldgevoel en stress, omdat ik het idee krijg dat ik niet genoeg aandacht en tijd aan mijn vrienden besteed. Maar waar moet ik de tijd vandaan halen om iedere dag de belevenissen van bijna driehonderd mensen op de voet te volgen en daar ook nog eens op te reageren? Daar zijn wij mensen toch helemaal niet toe uitgerust met onze beperkte vermogens?
Wanneer worden het er te veel? Hoeveel is genoeg? En wíe laat ik dan vallen? Eigenlijk zou ik het liefst een extra FB-pagina maken voor intimi: m’n familie, m’n beste vrienden en een enkeling die me keer op keer weet te verrassen met een post. Maar ja, dan heb ik twéé pagina’s bij te houden, en dan heb ik het alleen nog maar over Facebook!
Leuk en verrijkend, die social media, zo concludeerde ik vorige week. En ja, dat is ook zo, maar toch…
Ik kom er bij de eerste keer scrollen niet uit wie ik moet laten vallen met als gevolg dat ik een tijdje alle vrienden op FB ga negeren, althans online. Dat geeft me in real life misschien de tijd om weer eens aandacht te besteden aan de mensen uit m’n inner circle.