Franska.nl

Mannen zoals Sven zijn schaars

Na haar burn-out komt Angeline erachter dat ze haar leven anders in wil richten.

 

 

 

Ze wil doen wat haar echt gelukkig maakt. Als ze tot haar verbazing dolverliefd wordt op de twintig jaar jongere Sven weet ze dan ook niet wat haar overkomt.

 

‘Jarenlang had ik een bepaalde onrust in mijn lijf. Ik switchte vaak van baan. Volgde de ene cursus na de andere en wilde vaak weg als ik vakantie had. Ik was altijd op zoek naar wat nieuws. Soms werd ik echt helemaal horendol van mezelf.

 

Uiteindelijk kwam ik met een burn-out thuis te zitten. Een heel donkere periode waarin ik behoorlijk met mezelf werd geconfronteerd en ik wel gedwongen werd om mijn leven eens goed tegen het licht te houden. Toen kwam ik erachter dat ik eigenlijk helemaal niet gelukkig was.

 

Ik was veel te jong getrouwd met een leuke man. Maar na mijn burn-out voelde het alsof we elkaar niets meer te vertellen hadden. Gelukkig werd onze scheiding geen drama. Want ook hij had het idee dat een relatie er anders uit zou moeten zien. Het lukte ons om als vrienden uit elkaar te gaan en onze dochters als co-ouders op te voeden.

 

De jaren na mijn scheiding was ik niet op zoek naar een nieuwe liefde. Ik was gelukkig zo in m’n eentje. Onze meiden woonden de ene week bij mij en de andere week bij hun vader. Natuurlijk ging ik dan wel uit en had ik af en toe een scharrel. Maar ik vond het wel fijn zo, zonder verplichtingen. De kinderen studeerden inmiddels, maar vanwege de hoge kamerhuur bij ons in de stad woonden ze allebei nog thuis.

 

Vorig jaar kwamen er op een avond een paar studievrienden van mijn jongste dochter bij ons eten. Dat gebeurde wel vaker en ik vond dat altijd heel gezellig. Een van hen, Sven, had het hoogste woord en gaf me allerlei complimentjes. Dat ik zo lekker had gekookt en dat ik er toch echt niet uitzag als 49. Ik vond het eigenlijk wel schattig.

 

Na die avond kwam hij regelmatig langs. Op een gegeven moment dacht ik echt dat hij verliefd was op mijn jongste dochter. Tot ze me op een dag vertelde dat Sven helemaal niet voor haar kwam. Hij kwam voor mij!

 

Ik wist niet wat me overkwam. Maar ik vond het eigenlijk wel heel erg leuk dat een jongere man zoveel belangstelling voor me had. Sven vroeg me een aantal weken later officieel mee uit en het bleek dat we het eigenlijk wel erg goed met elkaar kunnen vinden. Sterker nog, we zijn stapelverliefd op elkaar. We hebben nu al bijna een jaar een relatie en willen binnenkort zelfs gaan samenwonen.

 

Mijn dochters hebben er gelukkig geen problemen mee, maar mijn familie vindt het echt niet kunnen. Mijn broer wil zelfs niets meer met me te maken hebben en vindt dat ik in een midlife crisis ben beland. Hoewel ik dat echt helemaal niet leuk vind, probeer ik me daar niets van aan te trekken. Ik wil juist genieten van de aandacht die ik van Sven krijg. Mannen zoals hij zijn schaars. Ik voel me weer jong, doe leuke dingen en heb een vriend die hartstikke gek op me is en me op handen draagt.

 

Natuurlijk ben ik af en toe onzeker. Tenslotte ben ik 22 jaar ouder dan hij. Maar als ik het daar dan met Sven over heb moet hij altijd lachen. Hij zegt dan dat hij dat leeftijdsverschil helemaal niet voelt. Ik ben zijn vriendin en iedereen mag dat weten. Zolang we het leuk hebben samen, genieten we van elkaar. Mijn onrust is totaal verdwenen. Sven maakt me gelukkig en daar schaam ik me helemaal niet voor.’