De man van Danielle is een stalker
Als de man van Danielle onverwacht ’s middags van zijn werk thuiskomt denkt ze dat hij zich ziek heeft gemeld. Maar de waarheid is anders.
‘Ik zat in de woonkamer achter mijn laptop toen ik de voordeur in het slot hoorde vallen. Verbaasd keek ik op de klok en zag dat het nog lang geen vier uur was en het dus niet mijn dochter kon zijn die uit school kwam. Toen de deur van de woonkamer openging zag ik Hugo, mijn man, met een asgrauw gezicht naar binnen lopen. Hij liet zich meteen op de bank zakken en begroef zijn gezicht in zijn handen. Geschrokken ging ik naast hem zitten en vroeg wat er aan de hand was. Hij voelde zich niet goed, zei hij. Hoofdpijn, misselijk en zijn hele lijf trilde. Toen ik vroeg of ik soms de huisarts moest bellen zei hij dat dat niet nodig was. Daarna stond hij zwijgend op en liep zonder nog iets te zeggen naar boven. Ik liet hem maar, want ik kon me zo voorstellen dat hij zich echt beroerd voelde.
Aan het einde van de avond, toen onze dochter allang in haar bed lag en ik net de lampen in de woonkamer uit wilde doen hoorde ik gestommel op de trap. Blijkbaar was Hugo eindelijk wakker geworden. Maar toen hij de woonkamer binnenkwam zag ik dat hij nog steeds niet was opgeknapt. Ik wilde wat tegen hem zeggen maar hij was me voor. Of ik even naast hem wilde komen zitten want hij moest me iets vertellen. Verbaasd keek ik hem aan en er schoot opeens van alles door mijn hoofd. Ik hoorde hem gespannen zeggen dat hij heel veel van me houdt en dat hij mij en onze dochter nooit wil kwetsen. Dat ik hem moet geloven als hij dat zegt. Toen begon hij te huilen en hoorde ik hem zeggen dat hij iets verschrikkelijks had gedaan en dat hij daar zo’n spijt van had, maar dat het nu te laat was. Zijn geheim lag op straat en nu was hij zijn baan kwijt. Ik snapte helemaal niks van de stortvloed van woorden. Hoezo iets verschrikkelijks, hoezo spijt? Wat had hij in vredesnaam gedaan dat hij zijn baan kwijt zou zijn?
Ik bleef hem strak aankijken terwijl ik de grond onder mijn voeten vandaan voelde trekken toen Hugo in korte zinnen vertelde wat er was gebeurd. Een paar maanden geleden kreeg hij een nieuwe collega waar hij veel mee samen ging werken. Een jonge vrouw die net klaar was met haar opleiding en die door Hugo een beetje onder zijn hoede werd genomen. Ze konden het erg goed met elkaar vinden en zonder dat hij dat wilde voelde hij zich wel heel erg tot haar aangetrokken. In het begin maakten ze vaak grapjes met elkaar maar toen Hugo steeds schunniger werd had ze hem meerdere keren laten weten dat ze dat vervelend vond. Maar hij was er mee doorgegaan. Op kantoor probeerde hij zo vaak mogelijk bij haar in de kamer te zijn en belde hij haar vaak met een smoesje op. Op een gegeven moment ging hij zelfs zover dat hij haar seksueel getinte appjes en e-mails begon te sturen. En toen is ze naar iemand van personeelszaken gestapt.
Daar is zoveel mogelijk bewijs tegen hem verzameld en toen hij vanmorgen nietsvermoedend op kantoor kwam moest hij zich melden bij de directeur. Die zat al samen met de manager van personeelszaken op hem te wachten. Er was geen ontkennen aan, Hugo stalkte zijn jonge collega. De directeur liet hem alle e-mails en appjes zien die hij aan zijn collega had gestuurd en ook een soort logboek waarin die collega precies had bijgehouden wanneer ze zich onveilig had gevoeld met Hugo in haar nabijheid. De HR-manager gaf Hugo geen andere mogelijkheid dan zelf ontslag te nemen omdat er anders een zeer onaangenaam ontslagtraject zou volgen. Hugo moest meteen zijn beveiligingspas, de sleutels van zijn leaseauto en zijn laptop inleveren en kon gaan. Radeloos keek Hugo me aan. In de verte hoorde ik hem vragen wat hij nou moest doen.
Het leek wel of ik opeens in een slechte film was beland. Mijn man valt jonge vrouwen lastig. De man met wie ik al jaren samen ben en een kind heb, die ik met heel mijn hart vertrouw, is een stalker. Het leek of ik geen lucht meer kreeg en toen Hugo mijn hand wilde pakken voelde het alsof ik door een wesp werd gestoken.
Hoe ik uiteindelijk in het logeerbed op de koude zolder ben beland weet ik niet eens meer. Ik kon het opeens niet meer opbrengen om met Hugo in een ruimte te zijn. Ik heb de hele nacht wakker gelegen terwijl er wel duizend gedachten door mijn hoofd spookten. Hoe moet ik morgen aan een nieuwe dag beginnen? Wat moet ik onze dochter vertellen? Hoe kan ik ooit nog met Hugo verder? Want ik walg werkelijk van zijn gedrag. Nu ik weet dat mijn eigen man liegt, bedriegt en vrouwen lastigvalt heb ik echt geen idee hoe het met ons verder moet.’
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
