Een heel goede morgen
Mijn dochter heeft mijn oude telefoon gekregen. Dat ging gepaard met blijdschap, maar ook met ellende want ineens was daar WhatsApp.
Ineens verkeerd geïnterpreteerde berichten, onhandige emoticons en groepen die verlaten werden zonder te weten dat iedereen dat kon zien en wat dus een behoorlijk statement was. Afijn, inmiddels kent ze de WhatsApp-protocollen behoorlijk (lekker veel hartjes en bij twijfel altijd bellen om verwarring te voorkomen). Maar nu is er een nieuw fenomeen: Instagram. Niet dat zij er iets op post want haar account is privé en het is allemaal heel onschuldig, maar ineens volgt zij mij. En zij niet alleen, met haar een bups vrienden en vriendinnen.
En niet dat ik nou ontzettend pittige berichten plaats, maar toch heb ik nu ineens al die kinderen op mijn nek zitten als ik iets post. Niet teveel wijn, niet te jolig. Ik wen er vast weer aan, net als zij aan WhatsApp, maar het is toch weer even een fase. Nou ja, fase… Fase-tje.
Maar ach, nu wil ze me nog volgen, laat ik dat maar koesteren zolang het nog duurt.
Fijne dag voor jou enne, mocht je me willen volgen, @maybrittmobach is waar je moet zijn.
Liefs,
May