Ik en een zomerjurk
Wacht. Het is onbeleefd om met ik te beginnen. De zomerjurk en ik dan. Hoe je het ook wendt of keert, het blijft een slechte combi.
Waarschijnlijk omdat ik het niet goed plan. Dat hele zonseizoen begint bij mij al verkeerd. Met in de tuin werken bijvoorbeeld. En omdat je ook van die enge teken in je eigen tuin kunt hebben, ga ik natuurlijk niet in een jurk of rokje aan de slag. Vanwege prikkende takken van rozen, kruisbessen en bramen en de hier en daar tevoorschijn komende brandnetels is een lange broek sowieso een beter plan. Alsof die voorzorgsmaatregel nog iets helpt tegen de toestand waarin m’n benen toch al verkeren. Op een of nadere manier heb ik altijd blauwe plakken op m’n onderdanen. En dan zijn ze nu dus ook nog erbarmelijk wit vanwege die broek de hele tijd. Gecombineerd met die blauwe plekken en hier en daar toch nog een schram….
Geen gezicht zomer 2019
Ik ben iets teveel van de rouwdouwerige als ik druk bezig ben in huis of tussen het struikgewas. Merk vaak niet eens dat er al bloed over een been of arm loopt, zo ga ik op in dat getuinier en geklus. Met als gevolg een ontoonbaar beschadigd en spierwit onderstel.
Vijfendertig graden wordt het vandaag bij ons. Die panty wordt nu echt een lachertje natuurlijk. Het hele concept zomerjurk gaat op die manier, zomer in, zomer uit, aan m’n neus voorbij. Dat wordt dus weer in een lange broek naar dat feestje. Niks blote benen. Eens even zoeken of ik nog zo’n lekker wapperende broek heb. Die nog ‘kan’. Ook dat nog. En wat dan erop? Oh jee, begint de verkleedstress weer. Dresscodes… verschrikkelijk. En dan leg ik ze mezelf nog op ook. Nota bene op de vrije zaterdag. Maar ik kom eruit. Zeker weten. Even een duik in de walk-in closet. Ciao!
O ja, als ik een tip mag geven: neem nooit een walk-in closet. Tenzij je elke week alles even uitklopt. Anders wordt het me toch een partij stoffig.
Ha ha ha hatsjoe!