December was nog wel te doen, maar nu wil Irma slapen
Oké, de feestdagen zijn voorbij en het duurt nog een week of tien voor we echt beter weer kunnen verwachten. Laat mij maar in winterslaap gaan tot het weer lente is.
December was nog best te doen. Ja, koud en grijs, maar er waren feestdagen, cadeautjes, gezellig samenzijn, lichtjes, wijn en kerstkransjes. Dat maakte het slechte weer een beetje goed. Maar nu zijn die dagen voorbij en duurt het nog zo lang voordat de lente komt…
Ik hou niet van winter. Ja, van Anton Pieck-winters, met sneeuw en ijs en spelende kinderen op sleetjes. Maar we weten allemaal dat die mooie witte sneeuw na een dag óf spekglad óf vieze blubber is. Dat zie je niet op die Eftelingplaatjes.
Ik doe heus wel mijn best om dat warme wintergevoel vast te houden. We steken iedere dag kaarsjes aan, ons kacheltje brandt vrolijk en de gordijnen en rolluiken sluiten de grijze werkelijkheid buiten. Maar toch. Als ik de hond uit ga laten, ben ik een half uur kwijt aan schoenen, jas, sjaal en muts aantrekken, om na een halve minuut weer binnen te staan (onze hond houdt ook niet van kou. Dat is snel plassen bij de boom aan de overkant van de straat en terug). Ik wil lekker in de tuin in het zonnetje zitten, met een glaasje wijn op een terras, wandelen zonder jas en op slippers, ik wil wakker worden met een zonnetje door mijn slaapkamerraam en avonden die lang licht blijven. Ik wil niet duizend keer de kat binnen en buiten laten, maar de tuindeur open laten. Kortom, ik wil lente. Of zomer. Of desnoods een mooie herfstdag, maar die winter moet weg.
Nog een maand of twee, drie. Kan ik in die tussentijd een winterslaap doen? Net als de dieren: me eerst even helemaal vol eten en dan lekker onder mijn warme dekbed, hondje tegen me aan, man die gezellig snurkend naast me ligt. Geen wekker die ’s morgens afgaat en geen koude ochtenden. Met misschien een hapje naast me voor als ik tussendoor even wakker word. Na al die drukke decemberweken even helemaal bijslapen en bijrusten en pas wakker worden als de zon schijnt. Hoe lekker zou dat zijn… Helaas is mijn innerlijke wekker geprogrammeerd op een uur of zes, hooguit zeven. Dan ben ik wakker en dringen alle dingen die die dag moeten gebeuren zich aan me op. Niks winterslaap. Eruit en de kerstboom opruimen.
