Uniek dus, dat is de Lievelinge. Waar ’m dat in zit? Misschien legt het ontstaan van de campingplus dit het beste uit: De Lievelinge is het geesteskind van de eigenaren van creatief productiebedrijf WINK, ooit (en in het hart nog steeds) een trots Utrechts bedrijf. Echter, een kantoor in de voormalige Shell-toren in Amsterdam-Noord, Adam Toren, was een buitenkans die konden ze niet laten lopen, dus daar zitten ze nu. Wat er voor dit verhaal totaal niet toe doet. Afijn. WINK – experience architects noemen ze zichzelf – is een bedrijf dat veel grote internationale evenementen verzorgt en tijdens al die events, beurzen en festivals tal, maar dan ook tal van props verzamelde, van kleine snuisterijen tot fikse decorstukken. Die ervaring op het gebied van evenementen en festivals, die vaardigheid om een tastbare droom te creëren, met recht een belevenis, én die speeltuin aan props, vormden de basis van een plek waar het feest is, het hele jaar rond, met een langdurig hoogtepunt in de zomermaanden. Eén relaxed ongoing event eigenlijk, aangezien er niet in een paar dagen gepiekt hoeft te worden. Soms met livemuziek, vaak met een barbecue, meestal met dat onmiskenbare, niet te vatten bohemian sfeertje dat zich verspreidt over het terrein in kleine, gezellige brandhaardjes van privéfeestjes, en altijd met goed volk. Hadden we al gezegd dat alles er meer dan te gek uitziet? Ratjetoe aan zigeunercaravans, stuk voor stuk tot in de details aangekleed (zelfs de doktersromans ontbreken niet), omgebouwde bussen om in te slapen, unieke en gigantische spiegeltenten (in eigen bezit), luxe houten cabins, een meertje, een zweefmolen, een bar in een oude draaimolen en een gezellig houten hoofdrestaurant. Fan, dat ben ik.
