Lieve Tjitske,

 

Ik kan me voorstellen hoe je gehuild moet hebben toen je dit bericht opstelde.

 

Lieve Tjitske,

 

Ik lag in bed en scrollde even door mijn feed. Liever had ik gezegd dat ik Het Stenen Bruidsbed van Harry Mulisch er nog even had bijgepakt, maar dat was dus niet zo. Natuurlijk kwam jij voorbij, want mijn algoritme kent mij en weet dat jouw berichten altijd aan me mogen worden uitserveren. Meestal is dat iets waar ik om moet lachen, of het is iets dat me raakt, zoals die beeldschone foto’s van je mooie moeder, wier genen zo ontzettend in jou verder leven.

 

Soms stuur je mij een hartje of zelfs een berichtje. Over Flo. En dat je haar graag eens zou fotograferen. Echt, met David Beckham op de foto gaan komt niet in de buurt van het lieve gevoel dat ik heb als ik een hartje van jou krijg. Omdat jij echt bent. Omdat je lacht om het leven, om jezelf (die grap van het Harry Mulisch-boek heb ik eigenlijk van jou. Jij werd ooit geïnterviewd over je kinderen en toen zei je: als ze thuis komen uit school duiken ze op hun iPad. Ik had hier graag gezegd dat ze quatre-mains op de piano speelden en boeken lazen, maar dat is niet zo. Afijn, zoiets was het).

 

Eerlijk was je gisteren weer in je bericht. Je zat in een turbulente fase van je leven, als mantelzorger en met kinderen in de pubertijd. Het is zo fijn als vrouwen, en al helemaal vrouwen waar we ons aan spiegelen, het glanzende jasje van hun leven durven laten zakken. Niet opscheppen over de schoolprestaties van je kinderen terwijl ze met moeite het Luzac aankunnen en vooral werken aan hun blow-streak belangrijker vinden dan hun Duolingo-streak, maar gewoon zeggen als het leven lastig is.

 

En dat deed je. Want in die turbulente tijd kwam er ook diep verdriet. Terwijl je waakte bij je moeder, verloor je ineens je vader. En daarna overleed je moeder. Dat is veel, te veel.

 

Ik kan me voorstellen hoe je gehuild moet hebben toen je dit bericht opstelde. Soms komt verdriet zo extra hard binnen als je het met de ogen van de ander bekijkt. Dan denk je: ik heb het even zwaar. En dit heeft tijd nodig.

 

Aan het lijstje adjectieven die bij jou horen — mooi, slim, grappig, geweldig goed, lief, intelligent — heb ik er nu een toegevoegd: dapper.

 

Ik wens je alle goeds en vooral tijd,

 

May-Britt

 

Door: May-Britt Mobach

Afbeelding van May-Britt Mobach