Liefde voor de supermarkten
Nadat ik bijna drie weken volledig binnen heb gezeten met corona, stond daar dan het allereerste uitje op de planning. En o, wat keek ik ernaar uit.
De Supermarkt! Jaahaa, na daar zo’n lange tijd niet te zijn geweest mag dat wat mij betreft absoluut met een hoofdletter geschreven worden. The Big S. Oftewel mijn doel na die krappe drie weken ziek en in zelf-isolatie: je eigen boodschappen doen. En ik kan je vertellen, ik heb echt een soort newfound love voor supermarkten gekregen.
Want in het “normale” leven is mijn grootste hobby uit eten gaan en borrelen in de Amsterdamse horeca — beide behoren nu niet tot de opties. Ik ben dan ook absoluut zo’n typetje dat de menukaart van tevoren online al gaat bestuderen en raak dan volledig van de leg als het een andere menukaart blijkt te zijn. Ik hou gewoon van eten. En van fantaseren over wat ik ga eten.
En nu is de supermarkt een beetje mijn menukaart geworden, denk ik. Koken heb ik altijd al leuk gevonden, maar ik heb er een nieuwe passie voor gekregen. Gepocheerde eitjes, rendang (uit de slowcooker!), borrelplateaus (genoeg voor vier man, al ben ik alleen), bijpassende wijnen… Ik ben zelfs brood gaan bakken. En bananencake. Je merkt het al: deze quarantaine kan qua eetvoorraad nog wel even duren.
Maar de supermarkt ís toch ook eigenlijk heel leuk? Ik besef dat we de vakkenvullers en alle werknemers erg dankbaar moeten zijn, aangezien hun werk toch wel wat risico met zich meebrengt momenteel, en ik ben echt blij dat de supermarkten nog open zijn. De laatste jaren heb ik ze niet genoeg gewaardeerd, dat realiseer ik me nu ook. De laatste weken kijk ik uit naar mijn boodschappen-momentjes van de week, naar het bedenken van mijn week-menu. Dus ja, ik kan wel stellen dat de grootste liefde in mijn leven momenteel de supermarkt is.