Franska.nl

Liefde is te leren

Liefhebben kun je oefenen.

Wie kent ze niet, de stellen die eeuwig en altijd kibbelen en desondanks bij elkaar blijven. Ik ken een setje dat zo ver is afgedreven dat er ook in het bijzijn van anderen gewoon geruzied en gescholden wordt. Dat aan te moeten horen is niet oké, kan ik je vertellen. Ooit had ik de moed om te vragen waarom ze in vredesnaam bij elkaar blijven als het toch altijd hommeles is. Hij keek me wat meewarig aan. Zij vond dat ik niet zo moest overdrijven. ‘Ruzie? Hou eens op met me! Dit is gewoon wat plagen.’

 

 

Volgens het echtpaar John en Julie Gottman, al meer dan 35 jaar getrouwd, allebei psycholoog en samen 24/7 in de weer om onderzoek te doen naar relaties, is het nooit te laat om te leren. Gevraagd naar hun eigen recept voor een gelukkig samenzijn zeggen ze dat ze iedere dag uitspreken dat ze van elkaar houden en waarom. Ze lachen veel en raken elkaar aan en gaan na het eten op de bank zitten om al knuffelend een of andere Britse serie over moord en doodslag te kijken. 

 

 

Wie het samen gaan redden en wie niet kunnen ze vrij nauwkeurig voorspellen, want er zijn een aantal factoren die een relatie maken of breken. Succesvolle stellen tonen interesse in elkaars innerlijke wereld, ze voelen genegenheid en bewondering voor elkaar, ze hebben dingen voor elkaar over en ze vertellen elkaar vaak wat er goed en leuk is aan de ander. Bij stellen die het niet redden zie je het tegenovergestelde: ze tonen geen interesse, ze geven de ander geen complimentjes, hebben vooral kritiek op elkaar en ze raken elkaar niet liefdevol aan.

 

 

Volgens deze experts is liefde meer dan een gevoel. Liefde is iets wat je moet oefenen. Iedere dag weer. Dat doe je niet met grootse gebaren, maar juist door kleine dingen, zoals complimenten geven, etcetera. Ook als het vuurtje gedoofd is kun je het toch weer aanwakkeren, zeggen ze. Daarbij geldt wel de vijf op één regel, wat wil zeggen dat er voor elke negatieve interactie vijf positieve interacties nodig om het goed te maken – tegenover één keer schelden moeten vijf lieve woordjes of gebaren staan. Bottom line is: hoe vriendelijker, hoe gelukkiger.

 

 

Is er dan geen punt waarop je wél het bijltje erbij neer zou moeten gooien en het geen zin meer heeft? Jawel. Ook dat is er. Wanneer er sprake is van huiselijk geweld, is de wedstrijd sowieso over. Maar ook wanneer je te verschillend blijkt te zijn en je echt je best hebt gedaan. 

 

 

In het geval van het setje uit mijn omgeving weet ik het nog niet zo net, maar een poging zou natuurlijk nooit kwaad kunnen. Al is het maar voor hun omgeving.