Lekker online shoppen.
Herken je dit?
Eerst gooi je de hele online winkelmand vol. Om vervolgens niets te kopen.
Laptop aan, rode wijn open, relax. Het wordt tijd voor een nieuwe uitzet namelijk. Hoewel alles relatief is, begint deze studentikoze ratjetoe in te veel verschillende tinten wit ons de keel uit te hangen en hebben we geen zin meer in borden met barsten en schalen met stukjes eruit.
‘Serviesgoed’, ‘luxe serviesgoed’, ‘origineel serviesgoed’, ‘ludiek porselein’, ‘vintage porselein’. Merkwaardig hoe de zoekterm ‘vintage’ regelrecht naar de Blokker of Wehkamp leidt en ‘origineel’ naar een niet-om-aan-te-zien servies van Herrie-in-de-keuken-Gordon Ramsay. Voor ‘eten en gezellig samenzijn’ heeft De Bijenkorf ‘een heel nieuw Food stories assortiment’. Wie doet je wat? Ik word nu al hebberig. En dan kom ik bij Gien, het Franse serviesmerk om van te watertanden, met niet te missen bijzetbordjes met dieren erop. Ik zie een hert dat zo uit de Oostvaardersplassen ontsnapt lijkt te zijn, een wild zwijn met twee biggetjes die nog net niet over de rand tuimelen, een patrijs in het gras en een vos tussen de varens: in stock, delivery time approx. 2-3 working days, free shipping, hoppa in de winkelmand. Ik doe er zes of toch maar acht voor je weet maar nooit.
Om er geen al te bonte kermis van te maken moet er onder het grote wilde dierenbos iets wits of gebroken wits komen en ook dat is er. En hoe! Met rand, zonder rand, gestulpte rand. Heel erg wit, heel erg gebroken wit. Niet te gek maken, simpel houden, hebbes; in de winkelmand.
Ik surf langs schalen te mooi om te gebruiken en combineer het wilde dierenbos eerst met millefleurs en daarna met paradijsvogels, waarna ik besluit tot van alles een paar want te mooi om niet te willen hebben. En ik zie het voor me: hoe over approx. 2-3 working days de DHL voor komt rijden met een niet te tillen doos en hoe ik dan alles uitpak en uitstal. En dan kijk ik nog eens in mijn winkelmand die uitpuilt van ‘luxe’ en ‘origineel’ en ‘ludiek’ en dan kijk ik naar de prijs en dan weet ik opeens helemaal niet meer zo zeker of dit is wat ik zoek en of we nu eigenlijk echt wel nieuw serviesgoed nodig hebben. Opeens twijfel ik trouwens ook heel erg aan die dieren.
Ik klap de laptop dicht en schenk nog eens in.
‘Gelukt?’ klinkt het naast me.
‘Nee. Ander keertje misschien. Of misschien toch beter even naar De Bijenkorf.’
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
