Deze week stuurde ik een prachtige foto van Italië naar wat vrienden, met daarop een veel te luxe hotelzwembad met ook nog zicht op zee. Ik deed dat op een regenachtige dag, met de tekst erbij: Dan maar even ‘geestelijk emigreren’.
Geestelijk emigreren
Een ooit bedachte uitspraak voor situaties waarin je je liever niet bevindt. Kan regen zijn, maar net zo goed gedoe op je werk, ruzie thuis, files, rood staan, afgelaste vakantie, verzin het maar. Ellende krijg je meestal snel en makkelijk genoeg verzonnen. Veel moeilijker is het om er steeds opnieuw iets leuks van te maken. Al heb je daar natuurlijk veel meer aan. Plezier is gewoon veel gezonder voor een mensch.
Waarom eigenlijk niet?
Ik kreeg op die tekst nogal wat leuke reacties. Vooral over dat geestelijk emigreren. Hadden ze nog nooit van gehoord. Totdat ineens iemand dit stuurde: ‘Je kunt ook écht emigreren naar Italië, waarom eigenlijk niet?’ En daar loop ik nu dan al de hele week mee rond… Waarom eigenlijk niet?
