Nogal toeristisch. Maar daar sla je je makkelijk doorheen in die paar uurtjes dat je er bent. En het is trouwens superbelangrijk dat je gaat, want ik wilde vragen of je iets voor me mee wilt nemen. Ik heb het over de stad van de mooie torens: ‘La città delle belle torri’, San Gimignano in Toscane. Alle gekheid op een stokje, het is meer dan de moeite waard om zelf te gaan kijken. De città waar in vroeger tijden enorme rivaliteit ontstond in een belangrijke familie, waarbij de een niet voor de ander onder wilde doen en vervolgens een nog hogere toren op z’n huis bouwde. En die staan er gewoon nog. Zo is een prachtige skyline ontstaan, die je werkelijk van alle kanten wilt fotograferen. Genoeg rolletjes meenemen dus. Er zijn intussen prachtige hotels, waardoor je lekker in de stad (nou ja, stad… geen idee waarom ze het zo noemen) kunt blijven en daar tot laat in de avond kunt genieten. Heb ik nog nooit gedaan, maar ga ik absoluut nog een keer proberen. Wij sliepen de laatste keer bij een wijnboer in de buurt, waar ze druk bezig waren met de druivenoogst voor de Vernaccia di San Gimignano, de beroemde wijn die daar vandaan komt. Ook ontzettend leuk om dat eens mee te maken. Gewoon even googelen op agriturismo. Ach, weet je wat? Ik ga zelf ook. Trouwens, voordat heel Toscane en omstreken vol zitten, ga ik NU eerst even zelf boeken. Ik MOET namelijk een nieuwe uitleklepel van dat groen-witte aardewerk, dat ik al spaar sinds ik in Toscane kom. Ze hebben het daar in San Gimignano bij heel veel winkels, terwijl me toch verzekerd is dat het Siciliaans is. Geloof ik he-le-maal niets van. Ik zie je daar. Op het eerste beste terras! Met de lepel in de hand. (komt men door het ganse… etc)
Ciao!
Door Franska
Beeld: GettyImages Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
