Kwets­bare mama

 

De moeder van Heleen van Royen is gister overleden. Daarom even een terugblik van Beatrijs over haar mooie documentaire.

 

Hoewel ik twijfels had over de formulering – het ging hier wel over haar demente moeder van 80+ – zei ik: ‘Wat is je moeder een gaaf wijf’ tegen Heleen van Royen.

 

In elke andere situatie zou het een rare opmerking zijn, maar ik schatte in dat ik het nu tegen haar kon zeggen. Ik zei het na het zien van de documentaire ‘Het doet zo zeer’. Hierin filmt Heleen zelf haar dementerende, maar o zo geestige en scherp formulerende moeder. Die woont thuis, maar verzorgt zich slecht en heeft heel veel pijn. Als een mantra zegt ze de hele tijd ‘Poedepoedepoeste, het doet zo zeer’. ‘Betekent het iets?’, vraagt Heleen. ‘Nee niks, maar anders zit ik zo te vloeken.’

Heleen laat in de film zien hoe ze als mantelzorger – heel liefdevol –  haar kwetsbare moeder helpt. En na een nachtje logeren in haar flatje, waar ik niet vrolijk van werd, gaat de kogel door de kerk: Heleen laat een kant-en-klare woning in haar tuin takelen. Waar haar moeder uiteindelijk nog geen week in woont. (Ga zelf maar naar de film om te zien waarom.)

 

Heleen herself zat ook in de bios en na afloop mochten wij haar vragen stellen. Hoe het nu met haar moeder ging (naar omstandigheden toen nog goed), en wat er met het tuinhuis was gebeurd (staat te koop, dus als je wilt?). Maar ook om over de ouderenzorg in Nederland te praten. Actueel, want die week startte ook een groot landelijk onderzoek naar kwetsbare ouderen die nog thuis wonen: waar zijn de knelpunten, wie kan wanneer ingrijpen?

 

Als ervaringsdeskundige kan Heleen daar nu over meepraten. Haar belangrijkste tip? Ga sparen. ‘Mijn moeder heeft het geluk dat ze een potje had, en dat is de reden dat ze nu in een goed verzorgingshuis kan wonen. En anders betaal ik het.’

 

Heleen liet hiermee een andere kant van zichzelf zien. En nu vind ik haar ook een gaaf wijf. Maar dat vergat ik haar die avond te zeggen. Bij deze. 

 

Sterkte Heleen!

 

 

 

 

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.