Franska.nl

Kunnen we hier in 2020 naar terug?

 

Dat we elkaar allemaal weer gaan zien als hardwerkende, niet stakende, zelfredzame, weinig mopperende, netjes belasting betalende mensen?

 

Kijk, daar heb je wat aan!, dacht ik eerst nog. Maar later besefte ik dat dat onzin was. 

 

Vroeger was het nieuws als je de grootste herseninhoud had. Of wanneer je de meeste inzet had getoond. Als je veel doorzettingsvermogen bezat, iemand had gered, of iets had uitgevonden. Maar nu is het dus al nieuws als je de grootste mond hebt. Tsss …

 

Nou ja, je komt er wel verder mee, in deze tijd van ‘stoort iets je, benoem het dan ook!’ Ik snap het dus wel. En als je dan dus boven een kaaswinkel gaat wonen, dan mag je het heus wel raar vinden dat het daar dan naar kaas ruikt. Hahaha.  

 

Vroeger riepen we dan: ‘Maar dat had je toch kunnen verwachten?’ Maar wellicht mankeert deze mevrouw nog iets, waardoor ze niet had kúnnen weten dat je die kaas dan zou gaan ruiken. Iets waar we allemaal een beetje rekening mee moeten houden. Zo werkt dat tegenwoordig. En gewoon met elkaar in gesprek gaan, dat doen we allang niet meer. Nee, we beginnen meteen een rechtszaak.

 

Maar mevrouw mag nu wel blijven klagen! Fijn hè? Al mag ze niet meer de waarschuwingsborden ophangen die de omzet van de kaaswinkel doen dalen, mopperen mag ze tot ze een ons weegt. Wat zal ze tevreden zijn. Ik hoor haar bijna hetzelfde roepen als de kaasboer altijd doet: ‘Mag het een onsje meer zijn?’ 

 

Pfff, je zult maar kaasboer zijn, met zulke buren. Of een andere boer, trouwens. Het is ook allemaal niet makkelijk meer. 

 

Ook niet als je leraar bent, trouwens. Of bouwer. Of transgender, vrouw, verpleger, agent of patiënt. Ook zíj hebben tegenwoordig allemaal een eigen woordvoerder nodig om iets te kunnen duiden. Plus een bewustmakingscampagne graag. En zo heeft elk mens straks zijn eigen “beweging”. Te dik, te dun, te lang, te kort… zelfs met mensen met “nu nog even niks, maar misschien later wel” moeten we nu alvast rekening gaan houden, lijkt wel. 

 

Maar of dat goed blijft gaan?  

 

Je hoort nu de boze boeren roepen. En je bent het hartstikke met ze eens. Maar dan slaan ze weer door, en hoppa… langzaam word je juist boos op hén. Zo gaat het steeds weer. 

 

Maar dat was toch niet het doel, lieve boeren? Kunnen we dus niet beter blijven praten? 

 

En dus niet steeds aandacht schenken aan degene met de grootste mond, maar gewoon weer zonder overlast (per beweging) (of een eigen festival per groep, afzonderlijke demonstratiemogelijkheden, verplichte vertegenwoordigingsquota, belangenverenigingen, en soms zelfs plunderpartijen) gaan luisteren naar elkaar? 

 

Dat we elkaar juist niet als allemaal anders gaan zien, maar als allemaal hetzelfde? Allemaal als mens, of zoiets. En dat niemand dan een beetje méér wil van de tijd, de aandacht en de centjes, maar dat we allemaal een beetje gaan geven, en een klein beetje mogen nemen? 

 

Het klinkt zo simpel op die manier, toch? 

 

Dat we gewoon een beetje geduld hebben met elkaar, zoals de Engelsen dat vroeger hadden met de “andere” Europeanen (en die andere Europeanen daardoor ook met hen). Want iedereen die vroeger van de veerboot kwam, had steevast de neiging om daarna bij de eerste afslag rechtsom de rotonde op te sjezen. Maar dat moest dus links! En dan had je echt geen excuus, ziekte, afwijking, verleden – en dus een stempel – nodig om respect te krijgen hoor. Welnee, men begreep het wel. En men stopte dan even voor je, om je te laten keren. Niks geen “order! order!”. En niks geen middlefinger terug. Maar gewoon een beetje begrip voor elkaar en geduld met each other. 

 

Jeetje, mensen… Kunnen we daar in 2020 niet naar terug? Dat we elkaar allemaal weer gaan zien als hardwerkende, niet-stakende, zelfredzame, weinig mopperende, netjes belastingbetalende mensen? Mensen die heus met een ieders talent, afwijkingen, tekortkomingen en behoeften rekening proberen te houden, maar voor wie het bijna niet meer te doen is, omdat het er nu zo veel zijn.  

 

Volgens mij kan het dan een heel leuk jaar worden! Proberen?