Kun jij het nog, vrolijk doen? Of…

 

Man, man, man… die narigheid die je voortdurend hoort en ziet… lukt het jou nog om te lachen en te genieten? Lachen blijft nou eenmaal gezond.

 

 

 

Continu de kiezen op elkaar is niet goed voor een mens. Maar ja, er is steeds zoveel vreselijk nieuws. Valt er eigenlijk nog wat te lachen? Toch gebeurt er ook zoveel moois. Misschien word je er juist nu wel extra gelukkig van. Lijkt het liever, leuker en mooier omdat het contrast nu groter is. Wat mij de laatste tijd extra opvalt: 

 

Kleine kindjes die zitten te lachen in de draaimolen op de kermis

 

Oma’s die gelukkig zijn als ze voor het eerst ‘oma’ horen uit de mond van hun kleinkind

 

De nieuwe asperges die zo heerlijk zijn. Lijken wel lekkerder dan ooit. Serieus. Proef maar eens goed

 

Die oranje tompouce mocht er ook best zijn vorige week. Ik had er nog wel eentje gewild

 

De blauweregen staat enthousiaster in bloei dan voorgaande jaren

 

En intussen zoemen de hommeltjes gewoon door, op weg van bloem tot bloem

 

Er komt nog altijd water uit de kraan. Dat denk ik nu steeds als ik hem opendraai. Word er zelfs blij van. Vond ik eerst altijd heel normaal 

 

Heb je die bermen gezien? Prachtig versierd in geel en wit alsof ze ingezaaid zijn. Zo romantisch

 

En… valt het jou ook op dat we best lekker veel zon hebben de laatste tijd?

 

Misschien zijn er ook dingen die jou ineens meer opvallen dan anders. Dingen die leuk, lief, schattig, blij-makend of verrassend zijn. Zullen we met z’n allen een heel lange lijst maken van dingen waar we van genieten? Doe je mee? Ik hoor het heel graag.

 

Liefs van Franska

 

PS. Als je een keer toevallig in april in Rome bent en zin hebt om te lachen, ga dan naar Santa Maria in Trastevere. Installeer je daar rond een uur of vijf op een terrasje en neem er de tijd voor. We zaten daar een keer en ik vroeg me af waarom er steeds meer mensen met een helm op en een kussen onder hun arm kwamen. Je ziet weleens dat mensen hun eigen kussen meenemen als ze reizen, maar zoveel? Op een gegeven moment ging de menigte aftellen van tien naar nul en in een klap was het hele plein één groot kussengevecht. Ongeveer een kwartier, want als de klok zes uur slaat is het ook zomaar weer over.

 

 

 

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska