Komt nu de aap uit de mouw
Zit ik hier dus al weken aan kerstvoorpret te doen…
En wat doe ik zelf? Ik heb waarschijnlijk de saaiste Kerst van iedereen. Maar wel de lekkerste. En de rustigste. Met Kerst doe ik eigenlijk helemaal niets bijzonders, want we hebben vandaag al een feestje. Etentje voor alle vrienden. Soort jaarlijkse reünie eigenlijk.
Ter ere van de verjaardag van m’n man. En ook om een beetje goed te maken dat ik het hele jaar veel te druk ben voor m’n vrienden. Ik heb daarvoor alweer dagen in de keuken gestaan. Ook al veel eerder dan iedereen. Zeker weten. Traditie intussen. Vrienden rekenen er ook al op. Volgens mij is er zelfs een aantal bij, dat van tevoren een paar dagen niet eet.
En terecht, want ik krijg regelmatig de vraag of ik dacht dat er een heel weeshuis kwam eten. (Waar komt die uitdrukking eigenlijk vandaan?) Of deze: ‘Maar Franska, dit krijgen we helemaal niet op.’ Ik vertel er dan maar meteen bij dat dat ook helemaal niet hoeft – en dat ik daar juist op gerekend heb, zodat wij er nog de hele Kerst mee door kunnen. En dat ik er helemaal geen bezwaar tegen heb dat ik een maand allerlei lekkere dingen uit de diepvries kan pakken.
En ik lig met Kerst dus voor pampus. Ook een fijne traditie. Ik had het er eerder al over: kerst is een feest van tradities. Niks verrassingen. En dat hele kerstdiner dan? Kerstmenu waar ik laatst over schreef? Dat eten we dus vanavond. Ben al halverwege met de voorbereidingen.
Met Kerst lig ik dus lekker voor pampus. Ook zo’n fijne traditie
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter.
