Aan het eind van de middag besluiten we om even naar La Bottega di Memmo e Gilda te gaan om een aperitivo te drinken. Op het terras geniet je namelijk altijd van de laatste zonnestralen. We bestellen een fles wijn en één tagliere, dit is een bord met kaasjes en vleeswaren. Paola, de eigenaresse van de bar zet je altijd de lekkerste wijn-spijscombinaties voor en tipt me ook vaak als ze iets bijzonders heeft ontdekt. Ook nu weer, ze vertelt me over Luca Barbanera, hij is eigenaar van de danszaal in Montegabbione. Sinds vorig jaar april is hij begonnen met het maken van kaas en startte hij Azienda Agricola Barbanera. Zijn broer heeft een kudde schapen en het is niet meer zo lucratief om de melk te verkopen dus begon Luca in 2019 de kaasmakerij. Het eerste jaar was voor hem voornamelijk een leerproces en sinds april dit jaar ging hij officieel van start.
Ik maakte de volgende dag gelijk een afspraak met Luca om een kijkje te nemen in de kaasmakerij en natuurlijk om te proeven. Hij maakt zo’n twaalf verschillende soorten kaas die hij vanuit de kaasmakerij maar ook op verschillende markten in de omgeving verkoopt. Van ricotta en stracchino tot meer gerijpte kazen, de een van alleen schapenmelk, de ander van een combinatie van schapen- en koeienmelk. De ene kaas is nog lekkerder dan de andere; erg verrassend is de pecorino met saffraan en die met zwarte knoflook. Saffraankaas kende ik al wel maar zwarte-knoflookkaas is echt nieuw en qua smaak ook een openbaring voor mij. ‘Hier’, zegt Luca en geeft me een paar teentjes zwarte knoflook. De smaak is umani, je proeft balsamico, tamarinde, drop en appelstroop. In combinatie met de jonge kaas is dit echt hemels. Als laatste laat Luca mij nog wat vers gemaakte yoghurt proeven en die is ook zo lekker, hij smaakt zelfs iets naar honing. Het valt me weer op dat als je heel pure producten proeft ze altijd zo smaakvol zijn. Op mijn vraag of hij er honing aan toe heeft gevoegd schudt Luca lachend zijn hoofd: ‘Natuurlijk niet Adriana, dit is gewoon heel erg pure yoghurt.’ Ik koop wat ricotta, straccino en natuurlijk de verse yoghurt om er ‘s avonds een dessert van te maken voor de gasten die blijven eten.
Ingrediënten
✺ Ricotta, straccino en yoghurt
✺ Zest van een sinaasappel
✺ 2 appels
✺ 1 tl suiker
✺ 1 tl kaneel
Voor de crumble
✺ 75 gram boter
✺ 50 gram suiker
✺ 50 gram bloem
✺ 70 gram amandelmeel
✺ Snufje zout
Meng de ricotta en de straccino door elkaar; als dit goed gemengd is roer je er de yoghurt en de sinaasappelzest doorheen.
Schil de twee appels en snijd ze in kleine blokjes, zet ze in een pennetje op het vuur met de suiker en laat ze karameliseren, voeg op het laatst de kaneel toe en roer goed om.
Meng voor de crumble de suiker, het zout, de bloem en het amandelmeel goed door elkaar. Laat de boter in een pannetje zacht worden en roer dit door de andere ingrediënten heen. Zet weg in de koelkast. Verwarm de oven op 160 graden en bak de crumble in een kwartiertje lichtbruin.
Schep per persoon 2 eetlepels van het ricotta mengsel in een mooi schaaltje, verdeel hier de appel over en strooi hier een lepel crumble overheen.
Buon apetito
