Franska.nl

‘Wat had ik me verheugd op een etentje buiten de deur met kerst. Niemand was de klos om de boodschappen te doen voor het diner voor de familie die de afgelopen jaren alleen maar groter is geworden. We zijn inmiddels met z’n vijftienen. En om die allemaal aan één tafel te krijgen is best een opgave. Dus hadden we met elkaar bedacht dat we zouden gaan sparen om op eerste kerstdag lekker met z’n allen buiten de deur te gaan eten.

Iedereen komt feestelijk gekleed bij het restaurant aan. Buiten branden de fakkels en in de hal is de open haard aangestoken. Onze lange tafel is sfeervol gedecoreerd met goudkleurige kaarsen, prachtige kristallen glazen en mooi servies. Mijn ouders hebben een menu samengesteld, waarbij er uiteraard rekening is gehouden met mijn allergie voor schaal- en schelpdieren.

Als voorgerecht is er een heerlijke gebonden kerriesoep met croutons. Maar als het hoofdgerecht wordt opgediend krijg ik het opeens heel erg warm. Mijn huid begint te gloeien en in de weerspiegeling van de wijnkoeler zie ik dat mijn gezicht steeds roder wordt. Ik voel dat mijn lippen opzwellen. Mijn ogen beginnen te tranen en ik krijg het heel erg benauwd.

Mijn man zit aan de overkant van de tafel en ziet het gebeuren. In paniek sta ik op en ren naar het damestoilet, waar ik met koud water probeer om het gloeiende gevoel in mijn gezicht te dempen. Over mijn hele lijf krijg ik enorme jeuk en ik weet van gekkigheid niet meer waar ik het zoeken moet. Ik wil alleen nog maar mijn panty uittrekken om dat stomme ding niet meer op mijn huid te voelen. En voor ik het in de gaten heb sta ik op blote voeten, in mijn onderbroek op de koude tegeltjes.

Ik kan wel janken. Jemig wat een ellende en wat een jeuk. Maar hoe kan dat nou? Ik weet zeker dat mijn ouders mijn allergie met het restaurant hebben besproken. En natuurlijk houdt een kok daar dan rekening mee. Ondertussen is mijn moeder naar de chef gegaan om te vragen wat er in de keuken mis kan zijn gegaan. Met het schaamrood op zijn kaken en duizend excuses zegt hij dat hij een enorme fout heeft gemaakt.

De kerriesoep voor onze tafel is per ongeluk aan een andere tafel uitgeserveerd. Daarom kregen wij de verkeerde op ons bord. Die met de garnalen dus. Met mijn allergie-uitbarsting tot gevolg. Gelukkig heb ik altijd tabletten bij me die ik kan nemen om een aanval enigszins in te kunnen dammen.

Later zit ik een beetje beduusd en met blote benen weer aan tafel. Hoewel ze mij verzekeren dat alle andere gerechten echt geen schaal- en schelpdieren bevatten durf ik geen hap meer te nemen en vraag ik bedremmeld om een stukje brood en wat gezouten boter. Daar kan weinig fout aan gaan. Uiteindelijk hebben we een enorm gezellige avond, terwijl ik mezelf af en toe behoorlijk zit te krabben van de jeuk.

Dit jaar neem ik zelf de regie over het kerstdiner. Voor vijftien mensen koken is weliswaar een behoorlijk opgave, maar alles is beter dan jeuk, en ik weet tenminste zeker wat ik op mijn bord krijg.’