Jenny wil geen oppas-oma zijn
Jenny is dol op haar kleinkinderen en past graag op als het zo uitkomt. Maar nu wordt ze door een vraag van haar zoon opeens voor het blok gezet
‘Hoewel ik al jaren alleen ben, heb ik een leuk en vol leven. Ik zing bij een koor, ik bridge, ben lid van een tennisclub en daarnaast werk ik ook nog steeds vier dagen in de week. Omdat ik niet in loondienst ben bouw ik geen pensioen op en moet ik nu ook nog flink sparen. Maar ik kan zo wel zelf mijn uren indelen. Dat is heel fijn want nu kan ik ook af en toe op mijn kleinkinderen passen als het zo uitkomt.
Ik vind het heerlijk om dan leuke dingen met mijn kleindochters van 1 en 3 te doen. Ik heb speciaal voor hen een abonnement op de dierentuin genomen. Het is zo leuk om met die meiden een middag langs de apen en zeeleeuwen te struinen. Meestal gaan we daarna nog pannenkoeken eten zodat ze als ze thuiskomen meteen in bad en naar bed kunnen.
Voor de meisjes is het fijn dat ze op zo’n dag niet naar de kinderopvang hoeven. Dat is namelijk best intensief en een dagje extra op het kinderdagverblijf kost ook weer geld.
Hoewel mijn zoon en mijn schoondochter allebei vier dagen per week werken is de opvang van hun kinderen een flinke hap uit hun budget. En dat budget wordt kleiner nu mijn schoondochter heeft besloten om zich te laten omscholen tot verpleegkundige. Omdat ze zo snel mogelijk aan de slag wil, heeft ze haar baan opgezegd om weer voltijds te gaan studeren.
Dat betekent niet alleen dat haar salaris wegvalt maar ook dat de kosten voor deze studie betaald moeten worden. Naast alle andere vaste lasten is dat veel geld. Nu zoeken mijn zoon en schoondochter allerlei manieren om te besparen. Zo zijn ze dit jaar niet op vakantie gegaan en hebben ze een kleinere, goedkopere auto gekocht. Maar de kinderopvang blijft een groot probleem. Nog een dag extra opvang kunnen ze eigenlijk niet betalen.
Toen ik mijn kleindochters van de week weer thuisbracht vroeg mijn zoon of ik wilde blijven eten omdat hij iets met me wilde bespreken. Nadat we de meisjes in bed hadden gelegd en aan de koffie zaten zei hij dat ze een oplossing hadden gevonden voor de kinderopvang. De ouders van mijn schoondochter hadden aangeboden om twee dagen per week op te komen passen. En als ik de andere dagen wilde komen was het probleem opgelost en kon mijn schoondochter met een gerust hart aan haar opleiding beginnen. Verwachtingsvol keek hij me aan.
Ik was nogal overdonderd door zijn vraag en wist eigenlijk niet zo goed wat ik erop moest antwoorden. Twee vaste dagen in de week van de ochtend tot de avond oppassen. Dat zou betekenen dat ik een dag minder moet gaan werken waardoor ik minder verdien en kan sparen. De consequentie daarvan is dat ik dan ook pas later zelf met pensioen kan gaan.
Voorzichtig zei ik tegen mijn zoon dat ik niet meteen ja wilde zeggen. Maar hoe meer ik over hun verzoek nadenk hoe vervelender ik zijn vraag eigenlijk vind. Ik ben echt dol op mijn kleinkinderen. Als ik nu minder ga werken kan ik inderdaad twee dagen per week oppassen, dat scheelt hen veel geld. Maar als ik dat doe heb ik straks zelf een probleem. Dan moet ik zelf nog langer doorwerken en daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in.’
Door: Jenny
