Vlak na Oud & Nieuw zei Simone’s man: “Ik heb een ander”

‘Inmiddels heeft deze dag een totaal andere betekenis gekregen.’

 

Jaren geleden vertelde mijn man me een paar dagen na oud en nieuw dat hij een ander had en dat hij wilde scheiden. Hij had de feestdagen nog even afgewacht om het drama niet groter te maken dan nodig was, maar hij was wel vastbesloten. De dag erna pakte hij al zijn spullen in en ging weg om vervolgens ook nooit meer terug te komen. Hoewel het me was opgevallen dat hij erg afwezig was geweest de laatste tijd en diep in mijn hart had gevoeld dat het niet meer zo soepeltjes liep tussen ons, was ik toch compleet van de wereld van verdriet en even totaal niet meer in staat om te functioneren.

 

Gelukkig had ik mijn vriendinnen die me er weer bovenop hielpen en me erdoorheen sleepten. Met een engelengeduld hoorden ze me aan en lieten ze me uithuilen. Net zo lang totdat ik mijn zaakjes weer op orde had, mijn eigen appartement had gevonden en het leven weer zag zitten.

 

Om ze te bedanken voor hun steun gaf ik een jaar na de dag dat hij bij me weg was gegaan een etentje voor ze. Ik had die datum bewust gekozen omdat het me goed leek om nieuwe herinneringen te maken en deze datum niet altijd te blijven gedenken als de dag waarop mijn man het huis verliet en mijn huwelijk was afgelopen. Maar toen we op die avond met z’n vijven aan tafel zaten, besefte ik vooral hoe belangrijk vriendschappen zijn en hoe dierbaar deze vriendinnen voor me zijn.

 

Want wat wij sinds onze studententijd met elkaar delen, is een diep vertrouwen en een innige verbondenheid. Wij hebben al zoveel samen meegemaakt dat we een open boek voor elkaar zijn geworden, alles van elkaar weten en aan een half woord genoeg hebben. We kunnen onze gedachten uitspreken en mogen kwetsbaar zijn omdat we veilig zijn bij elkaar. Zonder oordelen hebben we elkaar leren accepteren zoals we zijn, en dat is niet per se vanzelfsprekend voor vriendinnengroepjes.

 

Sinds dat eerste diner hebben we ‘de dag dat Simone verlaten werd’ veranderd in ‘de dag om onze vriendschap te vieren’. Elk jaar in januari komen we bij elkaar om samen te eten, samen te drinken, samen te praten en te lachen. We nemen het leven door, spreken onze zorgen uit als die er zijn en delen onze dromen en verwachtingen. En de enige wens die we hebben als we aan het einde afscheid van elkaar nemen, is dat we elk nieuw jaar zo mogen beginnen en dat we nog tot in de eeuwigheid vriendinnen mogen blijven.’

 

De naam Simone is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.

 

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl