Ja natuurlijk willen we best verduurzamen

 

De vraag is alleen een beetje van welk geld.

 

 

 

 

Het gebouw waarin we wonen stamt uit een periode dat er wel degelijk maar minder duurzaam gebouwd werd omdat energielabels nog niet aan de orde waren en energie niet schaars. Daardoor lopen we er als Vereniging van Eigenaren nu tegenaan dat er zou moeten worden verduurzaamd. Een nieuw dak, goed geïsoleerde kopgevels, nieuwe kozijnen en triple glas, een nieuwe cv-ketel… Onder het motto dat de kosten voor de baten uitgaan worden voorstellen en berekeningen gepresenteerd in de hoop dat er een meerderheid van stemmen voor wordt gehaald.

 

Is er íemand die niet minder kwijt wil zijn aan stookkosten? Nee, natuurlijk niet.

 

Iemand die niet wil verduurzamen? Nee dus.

 

Iemand die lak heeft aan ons milieu? Nee, zelfs dat niet.

 

Alleen – want je voelt de ‘maar’ al komen waarschijnlijk – wat gaat dat kosten en wie kan dat betalen? Door de gestegen energiekosten en omdat we op stadsverwarming zijn aangesloten zijn onze servicekosten het laatste jaar met bijna 100 procent – afschuwelijk maar waar – gestegen en nu als vereniging diep in de buidel moeten tasten en schulden moeten maken om te verduurzamen zou betekenen dat we nog eens fors meer moeten gaan lappen. Los van het feit of de investeringen zich al dan niet gaan terugbetalen op termijn – en zo ja over hoeveel jaar dat dan is -, is voor veel bewoners de maat vol of wordt er gedacht dat het hun tijd wel zal duren. Per slot van rekening moet er ook nog gewoon gegeten worden en zijn de zorgkosten ook voor de zoveelste keer op rij gestegen.

 

Afgelopen dinsdag viel in Trouw een stuk te lezen waaruit blijkt dat onze VVE niet de enige is die tobt met wat er idealiter zou moeten gebeuren voor een duurzame toekomst en wat er in de praktijk mogelijk is. Veruit de meeste Nederlanders zijn echt wel bezorgd over het klimaat en willen echt wel verduurzamen, zo blijkt uit CBS-onderzoek. Maar de vraag is een beetje van welk geld. Tobben over het klimaat en daarnaar handelen blijken daarom vaak gescheiden werelden. 

 

 

 

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans