Italopop, waar denk je aan als je dat hoort?
Adriano Celantano? Daar dacht ik als eerste aan, maar nee hoor: een nieuw kookboek. Of had je dat al geraden omdat ik het de laatste tijd steeds over eten heb?
ITALOPOP Swingend Italiaans. M’n nieuwste aanwinst. Zo’n inspirerend en verrukkelijk kookboek. En dat van iemand van wie ik nooit iets Italiaans verwacht had, Vanja van der Leeden, de schrijfster van Indorock (Indonesische smaken in een nieuwe jas) en Indostok (over saté). Fantastische kookboeken met verrassende recepten, want Vanja is een kampioen in een heerlijke draai geven aan klassieke gerechten. En dat doet ze nu dus ook met de Italiaanse keuken. Ik zit me al lezend te verlekkeren aan de leuke verhalen en heb er (met veel succes!) ook al uit gekookt.
Mijn tip van de week: als je ook maar een beetje van Italië en Italiaans eten houdt, dan wil je dit boek hebben.
Even met Vanja appen hoe het zo gekomen is dat ze ineens op de Italiaanse ‘neo-trattoria-toer’ is:
Ik: Hoi Vanja, mag ik je even iets vragen over je nieuwe boek?
Hoe heb je de naam bedacht? Ik moest aan muziek denken. (Om precies te zijn Adriano Celantano.) Was dat ook de bedoeling?
Vanja: Hoi Franska! De naam was een idee van mijn man (en de fotograaf van mijn boeken) Remko Kraaijeveld. Aangezien mijn boek over de Indische keuken Indorock heet, zei hij voor de grap over dit boek: ‘En dan noemen we het Italopop.’
Ik: Ik begon net zoiets te vermoeden. Had de link nog niet gelegd, maar ineens viel m’n kwartje. Prachtige foto’s maakt je man!
Vanja: Ja, en omdat we beide groot muziekliefhebbers zijn (Remko is bassist, zijn vader is ook muzikant, ik heb gewoon een goede muzieksmaak ????) vonden we dat goed passen. Italopop geeft die positieve vibes van de 80’s, die stroming veroverde destijds alle hitlijsten. Dat gevoel wil ik met mijn boek oproepen!
Ik: Heerlijk. Dat is heel goed gelukt! En trouwens, zit er ook een beetje Italiaans bloed in de familie? Want ineens ben je een bloedjemooie Italiaanse filmster. Als ik niet beter zou weten, zou ik niet geloven dat je ook de supertoffe kookboeken Indorock en Indostok hebt geschreven.
Vanja: Het grappige is, dat die Italiaanse filmster (jij zegt het hè, ik neem ‘m dankbaar in ontvangst) al heel lang in mij zit. Ik ben al sinds mijn 18e overtuigd de reïncarnatie van een Etruskische prinses te zijn. Ik voel me zo thuis in Italië! Daarom ben ik Italiaanse taal- en letterkunde gaan studeren en later in Rome en Florence gaan wonen. Ik wilde Italiaans spreken als een Italiaan.
Ik: Ik ben stikjaloers. Dat had ik ook moeten doen.
Vanja: Laatst een DNA-test gedaan heel toevallig, er zit wel een druppeltje Zuid-Europees bloed in!
Ik: Yes!
Ik ben ook weer een ongelofelijke fan van je nieuwste boek. Gaat bij mij voorlopig nog niet de boekenkast in, zit vol met plakkertjes. Wat vind jij zelf het allerlekkerste recept uit Italopop?
Vanja: Oooh wat fijn om te horen! Plakkertjes zijn echt het allergrootste compliment!
En die vraag, die vraag over het allerlekkerste recept is dan weer het allermoeilijkste om te beantwoorden, haha. Tjeeeee, dat hangt echt helemaal af van de gelegenheid, waar ik zin in heb, wie er te gast is.
Maar ik doe een poging
Ik hou heel erg van gnocchi en gnudi (soort ravioli zonder de deegjas, dus alleen de vulling), dus die maak ik vaak. Mijn gnocchi van pompoen met gebruinde boter en limoenblad vind ik echt een Vanja-gerecht!
Ik: Die zien er ook heel mooi uit. Leuk ook met limoenblad.
Vanja: Ja en garnalenpluis. Dat klinkt niet lekker, ís het wel!
Ik: Indisch toch?
Vanja: Ja! Dus is de perfecte fusion!
Kleine app-pauze…
Vanja: Mijn toetsenbord stond nog op Italiaans trouwens daarom duurde het typen zo lang hahaha
Ik: Typ jij normaal in het Italiaans dan?
Vanja: Met mijn vriend Pietro typ ik in het Italiaans en dan nemen we Stanley Tucci in de maling.
Ik: Heerlijk, even Italiaans kletsen
Vanja: Stanley :)
Hahahaha.
Ik: Hahaha. Jullie bedoelen dat ie helemaal niet eet. Of dat ie niet kan koken?
Vanja: Zijn beste recept is lauwwarm water met baksoda, schrijft Pietro
Dat ie niet echt kan koken en vooral zijn Italiaanse origine uitnast
Ik: Ja, dat las ik. Mijn Italiaans is best redelijk intussen
Vanja: O wat goed! Hoe dat zo?
Ik: We gaan er sowieso altijd op vakantie naartoe. En ik ‘papegaai’ makkelijk. Verstaan doe ik zo ongeveer alles, behalve heel ingewikkelde politieke discussies
Ik ben nu aan het kiezen voor een etentje dat ik binnenkort weer organiseer. Voor m’n verjaardag laatst heb ik jouw Peperoni con bagno cauda e burrata gemaakt. En de Verdure con salsa tonnata. Die peterselie-olie! Ik dacht de eerste uren echt dat er niets ging gebeuren. Maar prachtig! Een top-idee dit gerecht. Hoe kom je op het idee voor zo’n mooie en heerlijke combi? Hoe werkt dat?
Vanja: Serieus?! Ik heb dus precies dit gemaakt afgelopen zondag voor onze buren, echt waar!
Ik: Nou jaaaaa…
Vanja: Hoe kom ik erop? Ja, dat gaat altijd een beetje intuïtief. De bagna cauda wordt ook wel met geroosterde paprika gegeten in Piemonte, die burrata erbij maakt het zoute van de ansjovis milder
Mijn smaakpapillen souffleren mij
Ik: Echt verrukkelijk!
Vanja: En die peterselie-olie had ik gezien op een filmpje op Insta. Ik had al het idee voor groenten met salsa tonnata want dat maakt echt alles lekker.
Die olie maakt het mooi af.
Ik: Een schilderijtje gewoon
Ik: Hoeveel uur per dag denk jij aan eten?
Vanja: Haha, alleen als ik slaap niet, denk ik.
Hoewel ik ook over eten droom…
Ik: Ik moest even checken of ik de enige ben
Vanja: Ik vooral als ik heel veel kook, dan kan ik het niet meer loslaten
Ik: Jammer, maar ook wel weer leuk dat ik jou niet eerder ontdekt heb. Leuk, want nu heb ik weer lekker een nieuw kookidool. Ik ben met Indisch eten opgevoed en ben, nadat ik als twaalfjarige voor het eerst in Italië kwam, verliefd geworden op die keuken. Komen er nog meer ‘verrassingen’ uit jouw hoge hoed? De Amerikaanse keuken bijvoorbeeld? Ik roep maar wat.
Vanja: Een nieuw kookidool, daar doe ik het voor! Zo te lezen ben jij precies mijn doelgroep! En wat betreft die verrassingen: nee, dit is wat het is. Indisch, Italiaans en best gezond (dat boek kwam vorig jaar uit). Dat is het Vanja-drieluik
Maar daarop valt nog genoeg voort te borduren!
Ik: Gelukkig. Ik neem een abonnement!
Ik: Laatste vraag
Wat eet je vanavond?
Vanja: Tja
Mijn man wil uit eten
Maar ik moet nog recepten testen voor Delicious én ik heb nog snijbiet en deeg voor een hartige taart. Dus we zijn er nog niet uit!
Ik: Snijbiet, heb ik in de tuin, ik maak er vaak snijbietballen van
Vanja: O klinkt lekker. Hoe?
Ik: Stelen garen in ministukjes, blad met aanhangend vocht koken, hakken, parmigiano, ei, peper, zout, nootmuskaat, panko, knoflook en dan balletjes draaien, even op laten stijven en dan bakken in een laagje olie. Lekker bij de borrel
Vanja: Klinkt top! Ik maak weleens zoiets met oud brood!
Ik: Is eigenlijk van Antonio Carluccio, maar dan doet hij het met spinazie
Vanja: Ach die goeie ouwe Carluccio!
Ik: O ja… en wilde je nog iets kwijt waar ik je de kans niet voor heb gegeven?
Vanja: Even denken hoor…
Volgens mij is alles wel gezegd. Ik ben heel blij dat we dit boek hebben kunnen maken omdat Italië zo’n groot onderdeel van mijn leven heeft uitgemaakt!
Ik: En ik ben er ook blij mee. Heel veel dank voor je tijd ! Vind je het goed als ik ons gesprek op Franska.nl zet?
Vanja: Uiteraard! Let the world know!
Ik: Doe ik! Eet smakelijk straks en succes met recepten testen
Vanja: Dankjewel voor het leuke geapp! En die snjjbietballen ga ik maken!
Ik: PS. Ik las net tussendoor dat verhaal van Pietro en de langoustines
Vanja: Jaaaa, hilarisch! In Italië gebeurt altijd wat.
Dus… lijkt me wel duidelijk he? Als je zin hebt om verrassend Italiaans voor de dag te komen, dan zou ik maar even Vanja’s Italopop in huis halen. Krijg je absoluut geen spijt van.
Dan ga ik nu verder met het bedenken van m’n volgende etentje. Ik heb mijn oog al laten vallen op een Sformato di carote (wortelflan met citroen-oreganosaus) en de Polpette al sugo e crema di formaggio (gehaktballen in tomatensaus met parmezaancrème). Vooraf misschien de Scampi con zabaglione di bottarga. Oei! Die langoustines met die heerlijke saus zien er zo lekker uit.
Ik heb nog even de tijd om alles op een rijtje te zetten. Vooral goed nadenken over wat er wel en wat er niet vooraf kan worden voorbereid. Kom ik nog wel uit voor de kerst denk ik. Misschien ga ik die scampi vooraf uitproberen.
Ik wens je een heerlijke week. Weinig stress, veel genieten. En misschien lekker wat voorpret in de keuken?
Liefs van Franska
PS. Het wordt een lang verhaal deze keer, maar toch wil ik je dit verrukkelijke recept van Vanja niet onthouden. Was een groot succes laatst bij mij:
Peperoni con bagna cauda e burrata
Geroosterde paprika met bagna cauda en burrata
Bereiding: 55 minuten
Ingrediënten
- 3 rode paprika’s
- 3 gele paprika’s
- 12 ansjovisfilets
- 100 ml milde olijfolie
- 4 knoflooktenen, gepeld
- 40 gram boter
- rasp en kneep sap van 1 bio-citroen
- 1 burrata
- handje basilicumblaadjes, om te garneren
Bagna cauda (warm bad) is een Piemontese saus waarin ansjovis en knoflook de boventoon voeren. Je eet ’m als dip met rauwkost, maar hij wordt ook wel over geroosterde paprika gegoten. Dat laatste heeft mijn voorkeur, rauwe paprika is voor kinderen. Omdat ik verzot ben op geroosterde paprika heb ik een hele studie gemaakt van het roosteren. Het zoete sap dat uit de paprika’s komt is goddelijk en in onderstaande bereiding krijg je daar lekker veel van. Dat sap mengt zich met de bagna cauda en de burrata. Verslavend gewoon. Italianen zullen het er wel weer niet mee eens zijn, maar naar mijn bescheiden mening knapt de nogal zoute bagna cauda enorm op van een friemeltje citroenrasp. Klodder burrata erop, basilicum erover en alles opvegen met grote stukken brood.
Verwarm de oven voor op 200 °C.
Halveer de paprika’s in de lengte en verwijder zaadlijsten en zaadjes. Leg ze op de schil in een grote oventray, bestrooi met een snuf zout, besprenkel met olijfolie en rooster 30 minuten. In de holte komt nu veel vocht te staan. Draai ze om zodat de schil nog extra kan blakeren en rooster nog 15 minuten (kan iets meer of minder zijn, dat hangt af van je oven; de schil moet in ieder geval goed geblakerd zijn). Neem uit de oven, dek af en laat afkoelen. Je trekt de schil er nu heel makkelijk af. Bewaar het roostervocht.
Maak terwijl de paprika’s roosteren de bagna cauda. Snijd de ansjovisfilets fijn. Giet de olijfolie in een pan en voeg de ansjovisfilets toe en zet op laag vuur op. Rasp met een scherpe, fijne rasp de knoflook tot pulp boven de pan. Laat de ansjovis en de knoflook nu op heel laag vuur smelten. Meng er vlak voor het serveren de boter door, breng op smaak met de rasp van een citroen en een kneep sap, niet te veel.
Leg de paprika’s op een schaal, giet het roostervocht erover. Verdeel de burrata in plukken over de paprika, lepel er royaal bagna cauda over en bestrooi met basilicumblaadjes.
Smakelijk!
Door: Franska
