Isabelle had goud in handen, maar nu heeft ze niets meer
Isabelle had genoeg van haar getrouwde leven en koos voor een nieuwe liefde. Dat ze daarmee alles kwijt zou raken had ze nooit verwacht.
‘Beneden aan de trap hoor ik mijn beste vriendin roepen dat het eten klaar is. Na een lange dag werken heb ik even snel gedoucht. Als ik mijn joggingpak uit m’n weekendtas haal zie ik mijn gezicht in de spiegel die in de logeerkamer hangt waar ik de komende weken zal bivakkeren. Ik schrik van mijn eigen beeld en voel de tranen achter mijn ogen prikken. Dit is zo niet de bedoeling geweest.
Maar ik mag van geluk spreken dat ik niet op straat ben beland toen mijn inmiddels ex-vriend mij min of meer het huis uitzette. Dat het niet goed ging tussen ons was al een tijdje duidelijk, maar ik had nooit verwacht dat hij mij een ultimatum zou geven waarop ik weg zou moeten zijn. Ik zie nog zijn ijskoude ogen toen hij me toebeet dat ik twee weken de tijd had om met mijn spullen te vertrekken. Hoe anders was het een jaar geleden toen we dolverliefd samen gingen wonen. Ik voelde me bevrijd na een huwelijk dat net zo saai was geworden als mijn echtgenoot. Degelijk was het woord dat bij Mark, mijn man, paste. Zo voorspelbaar dat ik zijn grapjes kon dromen en de jaren min of meer voorbijgleden. Ieder jaar dezelfde vakantie, iedere maand dezelfde seks en iedere week dezelfde dingen die we moesten doen. Werken, mantelzorg, huishouden. Er was niets spontaans meer aan mijn leven en ik werd er steeds onrustiger van.
Mark begreep er helemaal niets van. Hij deed toch zo zijn best om het mij naar m’n zin te maken? Ik kon doen en laten wat ik wilde, hij legde me toch geen strobreed in de weg? Uit alle macht probeerde hij om me weer verliefd op hem te laten worden, maar ondanks de bloemen, dure parfums en als klap op de vuurpijl een weekendje naar Parijs kreeg ik steeds meer een afkeer van hem. Als hij ’s avonds in bed zijn warme buik tegen mijn rug duwde wist ik niet hoe snel ik van hem af moest gaan liggen. Teleurgesteld hoorde ik hem dan omdraaien en pas als ik zijn regelmatige ademhaling hoorde viel ik zelf in slaap.
Omdat ik vond dat mijn lijf er net zo futloos uitzag als mijn huwelijk besloot ik dat aan te gaan pakken. Ik ging gezonder eten en stond drie keer in de week in de sportschool. Al snel kreeg ik aandacht van bepaalde mannen die net als ik zo vaak trainden en toen ik op een avond na een ruzie met Mark eigenlijk geen zin had om naar huis te gaan belandde ik met een van hen zoenend in de auto. Ik genoot van de aandacht van Jim en de spanning die hij met zich meebracht en voor het eerst in jaren voelde ik dat ik weer leefde. Alle remmen liet ik los en toen kon ik niet meer terug. Ik wilde alleen maar weg uit mijn leven met Mark en het kon me niets meer schelen wat hij ervan vond dat ik er naast mijn sporten ook een minnaar op nahield.
Er volgde een geruisloze scheiding. Omdat ik degene was die de stekker uit ons huwelijk trok wilde ik alleen maar wat persoonlijke dingen meenemen. Mark kon gewoon in ons huis blijven wonen en ook hoefde hij zijn pensioen niet met me te delen. Ik nam €20.000 op van ons spaargeld en daarmee kwam er een einde aan mijn getrouwde leven. Omdat Jim maar een klein appartementje had was er geen plaats voor de kinderen. De jongens bleven daarom bij Mark in hun vertrouwde omgeving en als ze wilden konden ze altijd bij mij en m’n nieuwe liefde op bezoek komen.
Het leek wel alsof ik droomde toen ik met mijn spullen bij Jim op de stoep stond. Een spannend nieuw hoofdstuk zou eindelijk aanbreken. Maar al snel kwam ik erachter dat het helemaal niet zo rooskleurig werd als ik me had voorgesteld. Jim bleek nogal driftig en als hij te veel dronk, wat nogal eens voorkwam, werd hij er niet gezelliger op. Bovendien liet hij duidelijk merken dat hij niet veel met mijn jongens op had. Zij ook niet met hem want ze pikten het niet als hij zich bemoeide met de opvoeding. Ik zag mijn kinderen daarom veel minder en dat deed me best wel pijn.
Langzaam maar zeker realiseerde ik me dat Jim niet de gedroomde lover was die ik in mijn hoofd had. En toen hij laatst weer ruzie zocht met mijn jongens die na lange tijd eindelijk weer eens bij me kwamen eten, was het me in een klap duidelijk dat ik iets verschrikkelijks had gedaan. Ik zag de pijn in de ogen van mijn kinderen toen Jim ze weer eens uitfoeterde. En opeens verlangde ik naar Mark. Naar zijn stabiele karakter, zijn suffe grapjes en zijn geruststellende warme lijf waar ik altijd tegenaan kon kruipen als ik verdrietig was. Het leek wel alsof de schellen van mijn ogen vielen en ik haarscherp zag wat een verschrikkelijke fout ik had gemaakt. Wat ik mijn kinderen had aangedaan. En, vooral, dat ik een echtgenoot had die voor me door het vuur zou gaan. Die van me hield en die me nooit pijn zou doen.
Maar mijn fout goedmaken gaat niet omdat Mark niet meer met me wil praten. Alleen zaken die onze jongens aangaan wil hij met me bespreken. Hij zei dat ik hem zo gekwetst heb dat hij het niet meer aandurft om opnieuw met mij een relatie aan te gaan. Bang om de pijn en de vernedering opnieuw te moeten doorstaan als het toch niets meer tussen ons wordt. Vandaar dat hij me op afstand wil houden. Ook mijn kinderen reageren nauwelijks meer op mijn appjes en als ik ze probeer te bellen nemen ze niet op.
En nu zwerf ik met mijn spullen van het ene adres naar het andere. Zo kon ik tijdelijk slapen in het huis van vrienden die op vakantie waren en nu mag ik een weekje in de logeerkamer van mijn beste vriendin bivakkeren. In haar ogen lees ik heus wel dat ook zij vindt dat ik deze uitzichtloze situatie zelf heb veroorzaakt en daar zal ik me bij neer moeten leggen. Met Mark had ik goud in handen, maar dat wilde ik niet zien. Dat ik daardoor alles kwijtraakte is een straf waar ik mee moet leren leven, want ik kan daar niemand anders dan mezelf de schuld van geven.
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’
