Is ons land hier nou uniek in?
De slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog herdenken we intussen al drieënzeventig jaar. En ik vind dat we daar tot in lengte der dagen mee door moeten gaan.
Ook al zijn er ooit geen mensen meer die deze verschrikkelijke oorlog hebben meegemaakt. Dit drama mag nooit vergeten worden.
Betreffende vier mei vraag ik me echter nog steeds af, wat nou de reden is dat we op een gegeven moment op deze dag ook andere slachtoffers dan die van de Tweede Wereldoorlog zijn gaan herdenken. Is dat nou omdat wij Nederlanders zo praktisch zijn? En is Nederland uniek in zo’n ‘combinatie-aanpak’? Is het omdat we niet ‘de hele tijd’ willen treuren en herdenken? Is het omdat de mensen die later bij vredesmissies zijn omgekomen misschien vergeten worden? Of is dit besluit ooit genomen omdat er anders straks geen geïnteresseerden meer zijn voor de vier-mei-ceremonie? Straks, als iedereen die er bij is geweest er niet meer is?
Begrijp me goed, iedereen moet herdacht worden. Daar twijfel ik geen seconde aan. Het blijft bij mij echter een beetje wringen. Ik wil absoluut niemand uitsluiten. Ik gun alleen de nabestaanden van slachtoffers die uitgezonden zijn voor vredesmissies en andere zaken een eigen herdenking. Maar misschien sta ik daar helemaal alleen in. Kan. Maar mijn hoofd gaat vanavond automatisch naar die verschrikkelijke Tweede Wereldoorlog en dat vind ik dan geen recht doen aan al die anderen die we ‘ook’ herdenken.
Liefs. En sterkte vanavond.
Door: Franska
